Pismo południowoarabskie
Pismo południowoarabskie - (musnad), abdżad semicki używany do zapisu języków południowoarabskich epigraficznych i wczesnej fazy języka gyyz. Najstarsze inskrypcje pochodzą z X wieku p.n.e., najmłodsze z VIII wieku n.e. Większość inskrypcji pochodzi z Półwyspu Arabskiego, ale teksty zapisane tym alfabetem znaleziono m.in. w Babilonii.
Podobnie jak inne klasyczne pisma semickie (np. alfabet arabski, alfabet aramejski, alfabet hebrajski) nie notuje samogłosek. Wyrazy mogą być rozdzielane pionową kreską. Kierunek pisma to bustrofedon.
Bezpośrednią kontynuacją pisma południowoarabskiego jest pismo etiopskie. Na Półwyspie Arabskim zastąpione alfabetem arabskim[1].
Znaki i ich transliteracja
h | |
l | |
ḥ | |
m | |
q | |
w | |
ś | |
r | |
b | |
t | |
s | |
k | |
n | |
ḫ | |
š | |
f | |
ʾ | |
ʿ | |
ḍ | |
g | |
d | |
ġ | |
ṭ | |
z | |
ḏ | |
y | |
ṯ | |
ṣ | |
ẓ |
Przypisy
- ↑ Odkryto posąg królowej Saby, Wyborcza.pl, 23 marca 2009 [zarchiwizowane z adresu 2009-03-24] .
Media użyte na tej stronie
This image can't have copyright.
The Chinese character 書, in semi-cursive script. The meaning in English: "book", "writing", "calligraphy".
This file is used as the logo of WikiProject Writing systems on the English Wikipedia.
Votive stele with Sabaean inscription adressed to the moon-god Almaqah, mentioning five South Arabian gods, two reigning sovereigns and two governors: “Ammî'amar son of Ma'dîkarib dedicated to Almaqah Ra'suhumû. With 'Athtar, with Almaqah, with dhât-Himyam, with dhât-Ba'dân, with Waddum, with Karib'îl, with Sumhu'alî, with 'Ammîrayam and with Yadhrahmalik.” Alabaster, ca. 700 BC, Yemen, area of Ma'rib (?).