Pistolet maszynowy KOP-PAL
| Państwo | |
|---|---|
| Projektant | inż. M. Adamowicz i inż. S. Engler |
| Rodzaj | pistolet maszynowy |
| Historia | |
| Prototypy | 1941 |
| Dane techniczne | |
| Kaliber | 9 mm |
| Nabój | |
| Magazynek | pudełkowy o poj. 32 naboi |
| Masa | |
| broni | ok. 3 kg |
KOP-PAL – pistolet maszynowy konstrukcji polskiej, produkowany w warunkach konspiracyjnych, w czasie II wojny światowej[1].
Historia
Broń została opracowana pod koniec 1941 roku na potrzeby Komendy Obrońców Polski (KOP). Dokumentację techniczną przygotowali inż. Michał Adamowicz[1] (przedwojenny wykładowca w Wojskowej Szkole Rusznikarskiej w Rembertowie) oraz inż. Stefan Engler[1] (przed wojną pracownik Instytutu Badań Materiałów Uzbrojenia w Rembertowie). Prototyp wykonał na podstawie przygotowanych planów majster Edward Włoczkowski[1], pracujący w warsztacie mechanicznym mieszczącym się na ul. Gniewkowskiej 1a w Warszawie. Latem 1942 roku przygotowano materiały niezbędne do podjęcia produkcji seryjnej. Aresztowania członków organizacji zaburzyły te przygotowania. Doprowadziły też do przekształcenia organizacji w Polską Armię Ludową (PAL). Ogółem wyprodukowano kilkaset sztuk broni[1].
Opis konstrukcji
Pistolet maszynowy KOP-PAL był bronią samoczynną, strzelającą tylko ogniem ciągłym z zamka otwartego. Działała na zasadzie wykorzystania energii odrzutu zamka swobodnego. Zasilana była z magazynka o pojemności 32 nabojów, dostawianego poziomo z lewej strony broni.
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994. ISBN 83-86028-01-7.
Linki zewnętrzne
- Michał Mackiewicz: Pistolet maszynowy KOP-PAL. Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. [dostęp 2013-08-24].
Media użyte na tej stronie
Flaga Armii Krajowej; symbol na fladze jest złożeniem liter "P" i "W", będących skrótem od "Polska Walcząca" (zob. Znak Polski Walczącej)