Pistolet maszynowy Lanchester
| ||
Państwo | Wielka Brytania | |
---|---|---|
Rodzaj | pistolet maszynowy | |
Historia | ||
Prototypy | 1940 | |
Produkcja | 1940–1942 | |
Dane techniczne | ||
Kaliber | 9 mm | |
Nabój | 9 mm Parabellum[1] | |
Magazynek | pudełkowy, wymienny o poj. 50 nab.[1] | |
Wymiary | ||
Długość | 850 mm[1] | |
Długość lufy | 203 mm[1] | |
Masa | ||
broni | 4,34 kg (własna)[1] | |
Inne | ||
Prędkość pocz. pocisku | 380 m/s[1] | |
Szybkostrzelność teoretyczna | 600 strz./min[1] | |
Zasięg skuteczny | 200 m |
Lanchester to brytyjski pistolet maszynowy z okresu II wojny światowej.
Historia
Po ewakuacji wojsk brytyjskich z Dunkierki, dowództwo Royal Air Force zdecydowało w wyposażenia oddziałów obrony lotnisk w pistolety maszynowe. Ponieważ sytuacja była nadzwyczaj krytyczna i brakowało czasu na opracowanie własnej konstrukcji tego typu, postanowiono skopiować niemiecki pistolet maszynowy MP 28[1]. Do prac nad projektem przyłączyła się także brytyjska marynarka wojenna, a po serii raczej dziwnych i skomplikowanych decyzji okazało się w końcu, że jedynym użytkownikiem tej broni została Admiralicja brytyjska.
Lanchester otrzymał swoją nazwę od nazwiska George’a Lanchestera, który w tym czasie prowadził angielskie zakłady zbrojeniowe Sterling Armaments Company. Była to bardzo solidna i niezawodna broń, znakomicie nadająca się do przeznaczonej jej roli. Stanowiła także niejako przeciwieństwo Stena, który był produkowany w niemalże chałupniczy sposób. Lanchestery były produkowane z najlepszych materiałów i na najlepszych urządzeniach, części drewniane były bardzo dokładnie wykonane z dobrych rodzajów drewna, gniazdo magazynka było zrobione z mosiądzu, a cała broń prezentowała się nadzwyczaj elegancko i profesjonalnie. Jedyne poważniejsze różnice w porównywaniu z niemieckim pierwowzorem to inny uchwyt bagnetu oraz skok gwintu lufy.
Lanchester zasilany był amunicją z prostego magazynka pudełkowego z zapasem 50 naboi. Pierwsza wersja, Mk I, miała przełącznik na ogień pojedynczy lub ciągły, począwszy od wersji Mk I* broń mogła strzelać wyłącznie ogniem ciągłym. Część Mk I została zmodyfikowana na Mk I* w warsztatach Royal Navy.
Lanchestery służyły w marynarce angielskiej jeszcze w latach 60., były popularną i niezawodną bronią, choć czasami krytykowaną za dość duży ciężar własny.