Pistolet maszynowy SJ-56
| ||
Państwo | PRL | |
---|---|---|
Rodzaj | pistolet maszynowy | |
Historia | ||
Prototypy | 1957 | |
Dane techniczne | ||
Kaliber | 7,62 mm lub 9 mm | |
Nabój | 7,62 × 39 mm wz. 43 lub 9 x 19 mm Parabellum | |
Magazynek | 35 nab. | |
Wymiary | ||
Długość | 523 mm (bez kolby) | |
Długość lufy | 256 mm | |
Masa | ||
broni | 2,6 kg (bez kolby i magazynka) |
Pistolet maszynowy SJ-56 (inne oznaczenia AJ-56) – polski pistolet maszynowy skonstruowany w latach 50. XX wieku.
W połowie lat pięćdziesiątych na Politechnice Warszawskiej stworzono zespół konstrukcyjny kierowany przez doc. inż. Bolesława Jurka. Pierwszą bronią która powstała w tym zespole był pistolet maszynowy SJ-56. Działał on na zasadzie krótkiego odrzutu lufy (bardzo nietypowy układ w przypadku pistoletu maszynowego). Kształt i sposób współdziałania części pistoletu maszynowego SJ-56 bardzo przypominał przedwojenną konstrukcję Bolesława Jurka - nkm FK wz. 38 model A
Brak dokumentów dotyczących tej broni nie pozwala stwierdzić jaka była dokładna historia broni. Forma prototypu wskazuje że była to konstrukcja modelowa, mająca służyć do badania automatyki broni działającej na zasadzie krótkiego odrzutu lufy. W 1956 roku wykonano egzemplarz modelowy pistoletu maszynowego SJ-56 kalibru 7,62 x 25 mm TT. SJ-56 był zasilany z magazynka zapożyczonego od pistoletu maszynowego PPS. Nigdy nie wykonano drugiego prototypu kalibru 9 x 19 mm Parabellum.
Wyniki prób pistoletu maszynowego SJ-56 zostały wykorzystane podczas projektowania lekkiego karabinu maszynowego SJ-57
Bibliografia
- Zbigniew Gwóźdź, Piotr Zarzycki: Polskie konstrukcje broni strzeleckiej. Warszawa: Wydawnictwo Czasopism i Książek Technicznych SIGMA NOT, 1993, s. 128-130. ISBN 83-85001-69-7.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).