Pistolet sygnałowy wz. 78
| ||
 | ||
| Państwo |  PRL | |
|---|---|---|
| Producent | Łucznik | |
| Rodzaj | pistolet sygnałowy | |
| Dane techniczne | ||
| Kaliber | 26 mm | |
| Nabój | 26 mm naboje sygnałowe | |
| Wymiary | ||
| Długość | 200 mm | |
| Długość lufy | 155 mm | |
| Masa | ||
| broni | nie załadowanej 0,56 kg; załadowanej 0,62kg (nb sygnałowy) lub 0,635kg (nb oświetlający) | |
Pistolet sygnałowy wz. 78 – pistolet sygnałowy kal. 26 mm, konstrukcji polskiej, z okresu lat 70. XX wieku.
Na początku lat 70. XX wieku inż. Bohdan Szpaderski i inż. Krzysztof Styczyński opracowali nowy wzór pistoletu sygnałowego. Zastąpił on używane dotychczas pistolety sygnałowe wz. 1944. Poza Wojskiem Polskim pistolet sygnałowy wz. 78 był używany przez Milicję Obywatelską.
Zasadniczym przeznaczeniem broni było miotanie pocisków oświetlających i sygnałowych, ale na potrzeby MO opracowano także nabój NPŁ-26 (Nabój Pistoletowy Łzawiący) elaborowany gazem łzawiącym.
W drugiej połowie lat 70. powstał prototyp RWGŁ-2, czyli granatnika policyjnego przeznaczonego do miotania granatów łzawiących. RWGŁ-2 był standardowym pistoletem sygnałowym wz. 78 wyposażonym w garłacz przeznaczony do miotania granatów UGŁ-200 i miał zastąpić RWGŁ-1. Testy wykazały że RWGŁ-2 ma niską szybkostrzelność praktyczną i trudny do opanowania odrzut. Dlatego z produkcji seryjnej RWGŁ-2 zrezygnowano.
Opis konstrukcji
Pistolet posiada kurkowy mechanizm spustowo-uderzeniowy. Stała iglica jest osadzona w kurku. Lufa o gładkim przewodzie jest osadzona w szkielecie obrotowo. Jest ona utrzymywana w położeniu zamkniętym przez zwalniacz lufy. Odciągnięcie zwalniacza powoduje "złamanie" lufy. Umożliwia to usunięcie pustej łuski i załadowanie nowego naboju. Do czyszczenia i konserwacji się go nie rozkłada.
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej, Warszawa: WIS, 1994, ISBN 83-86028-01-7, OCLC 169820275.
Linki zewnętrzne
| Pistolety i rewolwery | |
|---|---|
| Pistolety maszynowe | |
| Karabiny, karabinki i karabiny wyborowe | |
| Karabiny maszynowe | |
| Granatniki i granatniki przeciwpancerne | |
| Pistolety sygnałowe | |
| Granaty ręczne | |
| Granaty nasadkowe | |
| Konstrukcje prototypowe i doświadczalne | |
| Broń sportowa i myśliwska |
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: unknown, Licencja: Attribution