Piszczel (broń)

Strzelcy moskiewscy uzbrojeni w berdysze i piszczele

Piszczel (ros. пищаль) – staropolskie potoczne określenie długiej gładkolufowej broni palnej[1], używanej od XIV do XVII wieku na Ukrainie i w Rosji. Termin ten jest nieprecyzyjny i odnosi się głównie do prymitywnych rusznic i hakownic oraz nowocześniejszych muszkietów i arkebuzów.

Zobacz też

Przypisy

  1. Konstanty Górski: Historya Artyleryi Polskiej. Warszawa: 1902, s. 30.

Media użyte na tej stronie