Pitos
Grecki pitos z Krety
Pitos (gr. πίθος píthos ‘wielkie naczynie gliniane’, ‘kadź’ l. mn. πίθοι pithoi) – w starożytności wyrób garncarski o kształcie zbliżonym do beczki lub jajowatym, o wysokości dochodzącej niekiedy do 2 metrów.
Służył do przechowywania żywności (wody, oliwy, zbóż, orzechów, itp.)[1]. Umieszczany zwykle na posadzce najniższej kondygnacji budynku, często też w obsypanych ziemią zagłębieniach lub w skalnych pomieszczeniach. Srebrny pitos był stosownym podarunkiem ślubnym[2].
W Grecji użytkowane gospodarczo jeszcze nawet w XIX wieku.
Przypisy
- ↑ Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1966, s. 688.
- ↑ Władysław Kopaliński: Słownik mitów i tradycji kultury. Warszawa: Rzeczpospolita, 2007, s. 489. ISBN 978-83-60688-76-2.
Ceramika starożytnej Grecji
| Naczynia na wino | |
|---|---|
| Naczynia na wodę | |
| Naczynia do mieszania | |
| Do gotowania | |
| Zastawa stołowa | |
| Na perfumy i olejki, weselne |
|
| Ceramika rytualna | |
| Przechowywanie i inne | |
| Inne | |
| Techniki |
|
| Malarstwo wazowe |
|
Media użyte na tej stronie
Attic Black-Figure Neck Amphora Diosphos Painter National Museum in Warsaw 142328 MNW.png
Autor: National Museum in Warsaw, Licencja: CC0
Attycka amfora szyjowa czarnofigurowa (142328 MNW), malarz Diosfosa, 500- 475 p. Chr., Strona A: Peleus oddający Achillesa na wychowanie Chironowi, obok pies; strona B: Hermes z kaduceuszem, Maia i baran; postaciom towarzyszą inskrypcje. Warszawa
Autor: National Museum in Warsaw, Licencja: CC0
Attycka amfora szyjowa czarnofigurowa (142328 MNW), malarz Diosfosa, 500- 475 p. Chr., Strona A: Peleus oddający Achillesa na wychowanie Chironowi, obok pies; strona B: Hermes z kaduceuszem, Maia i baran; postaciom towarzyszą inskrypcje. Warszawa
Pithos Louvre CA4523.jpg
Orientalizing pithos. Found in Arcades (?), Crete, ca. 675 BC. Terracotta, stamped and incised decoration.
Orientalizing pithos. Found in Arcades (?), Crete, ca. 675 BC. Terracotta, stamped and incised decoration.