Pius Paschke

Pius Paschke
Data i miejsce urodzenia	20 maja 1990 ; Monachium
Klub	WSV Kiefersfelden
Debiut w PŚ	21 grudnia 2013 w Engelbergu (47. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	14 lutego 2015 w Vikersund (29. miejsce)
Rekord życiowy	234,0 m na Letalnicy w Planicy (23 marca 2022)
Dorobek medalowy
	Reprezentacja Niemcy
	Mistrzostwa świata
	Mistrzostwa świata w lotach
Inne nagrody
	Letni Puchar Kontynentalny
3. miejsce ;	2017
3. miejsce ;	2019

Pius Paschke (ur. 20 maja 1990 w Monachium^[2]) – niemiecki skoczek narciarski, reprezentant klubu WSV Kiefersfelden. Drużynowy złoty medalista Mistrzostw Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021 oraz srebrny medalista Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2020. Medalista mistrzostw kraju.

Przebieg kariery

W zawodach FIS Cup zadebiutował we wrześniu 2007 w Oberwiesenthal, zajmując 42. miejsce. W lipcu 2008 w tej samej miejscowości zdobył pierwsze punkty cyklu po zajęciu 11. miejsca. Miejsce w najlepszej dziesiątce FIS Cup zajął po raz pierwszy w styczniu 2010 w Lauschy^[3]. 13 marca 2010 po raz pierwszy w karierze wystartował w Pucharze Kontynentalnym. W zawodach w Ruce zajął 38. miejsce. Pierwsze punkty zdobył we wrześniu tego samego roku w Ałmaty, po zajęciu 23. pozycji^[4].

W Pucharze Świata zadebiutował 21 grudnia 2013 w Engelbergu, zajmując 47. miejsce. 11 stycznia 2014 w Courchevel po raz pierwszy w karierze stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując 2. pozycję^[5]. W październiku 2014 w Klingenthal zajął 30. miejsce w debiucie w Letnim Grand Prix. W sezonie 2014/2015 trzykrotnie zakończył konkursy Pucharu Kontynentalnego w pierwszej trójce. 14 lutego 2015 zdobył pierwsze punkty Pucharu Świata, zajmując 29. miejsce w Vikersund^[6]. W grudniu tego samego roku powtórzył ten wynik w konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie^[7].

Trzykrotnie zwyciężał w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2017^[8]. W klasyfikacji generalnej cyklu zajął trzecie miejsce^[9]. W otwierającym sezon 2017/2018 Pucharu Świata konkursie w Wiśle zajął 12. pozycję. Tydzień później zawody w Ruce zakończył na 14. miejscu indywidualnie i 2. w drużynie. W grudniowych zawodach cyklu zajmował głównie lokaty w trzeciej dziesiątce, a w konkursach w ramach Turnieju Czterech Skoczni nie zdobywał punktów. Od lutego 2018 startował głównie w Pucharze Kontynentalnym, w najlepszym występie zajmując 3. miejsce. W marcu jeszcze trzykrotnie zdobył punkty Pucharu Świata^[8] i w klasyfikacji generalnej cyklu na koniec sezonu znalazł się na 30. miejscu z 90 punktami^[10].

W Letnim Grand Prix 2018 najwyżej klasyfikowany był na 11. miejscu, we wrześniu w Râșnovie. W sezonie 2018/2019 w Pucharze Świata punkty zdobył raz – był 21. w zawodach 67. Turnieju Czterech Skoczni w Oberstdorfie. Czterokrotnie zajmował miejsca na podium Pucharu Kontynentalnego^[11].

W ramach Letniego Pucharu Kontynentalnego 2019 dwukrotnie zajmował 2. i trzykrotnie 3. miejsce^[12]. Cały cykl ukończył na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej^[9]. W sezonie zimowym 2019/2020 wystąpił we wszystkich konkursach Pucharu Świata, regularnie zdobywając punkty. W najlepszym występie, 11 stycznia 2020 w Predazzo zajął 8. lokatę. Trzy inne konkursy zakończył na 10. miejscu, stawał też na podium zawodów drużynowych w Lahti i Oslo^[12]. W klasyfikacji generalnej sezon 2019/2020 Pucharu Świata zakończył na 21. pozycji z 353 punktami^[10].

W sezonie 2020/2021 Pucharu Świata zajmował głównie miejsca w pierwszej i drugiej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był w rozgrywanych w grudniu 2020 pierwszym konkursie w Niżnym Tagile i drugim w Engelbergu – zajął w obu 5. pozycję. Również w grudniu, w wieku 30 lat, zadebiutował na imprezie mistrzowskiej. Na Mistrzostwach Świata w Lotach Narciarskich 2020 indywidualnie zajął 11. miejsce, a w drużynie, startując wraz z Constantinem Schmidem, Markusem Eisenbichlerem i Karlem Geigerem, zdobył srebrny medal. Wystąpił również na Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2021, na których indywidualnie był 11. na skoczni normalnej i 18. na dużej, a w drużynie męskiej, wraz z Severinem Freundem, Eisenbichlerem i Geigerem, zdobył złoty medal^[13]. Puchar Świata 2020/2021 zakończył na 15. lokacie w klasyfikacji generalnej z 514 punktami^[10].

W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata najlepsze wyniki osiągał w listopadowych i grudniowych zawodach, gdy trzykrotnie kończył zawody indywidualne w pierwszej dziesiątce. Najwyżej klasyfikowany był na 7. pozycji, w zawodach w Ruce oraz Wiśle. Po konkursie w Bischofshofen 8 stycznia 2022 nie zdobywał już punktów cyklu, ale kontynuował starty aż do końca lutego i zawodów w Lahti^[14]. Sezon zakończył na 33. miejscu w klasyfikacji generalnej ze 174 punktami^[10]. Wystartował na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022, na których zajął 28. pozycję w konkursie indywidualnym na skoczni dużej^[14].

Reprezentując Bawarię, zdobywał medale mistrzostw Niemiec w konkursach drużynowych: złoto w 2011^[15], 2020^[16] i 2021^[17], srebro w 2014^[18], 2015^[19] i 2018^[20] oraz brąz w 2013^[21].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2022

Pekin/Zhangjiakou

–

28. miejsce (K-125)

Starty P. Paschke na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
28.	12 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-125	HS-140	indywid.	131,0 m	127,0 m	243,5 pkt	52,6 pkt	Marius Lindvik

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2021

Oberstdorf

–

11. miejsce (K-95), 18. miejsce (K-120)

Drużynowo

2021

Oberstdorf

–

złoty medal (K-120)^[a]

Starty P. Paschke na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	27 lutego	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-95	HS-106	indywid.	103,0 m	95,0 m	250,9 pkt	17,9 pkt	Piotr Żyła
18.	5 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	indywid.	129,5 m	114,5 m	231,2 pkt	45,3 pkt	Stefan Kraft
1.	6 marca	2021	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	druż.^[a]	136,5 m	132,0 m	1046,6 pkt (266,6 pkt)	–

Mistrzostwa świata w lotach narciarskich

Indywidualnie

2020

Planica

–

11. miejsce

Drużynowo

2020

Planica

–

srebrny medal^[b]

Starty P. Paschke na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
11.	11–12 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	indywid.	212,5 m	224,5 m	217,0 m	213,5 m	790,9 pkt	86,3 pkt	Karl Geiger
2.	13 grudnia	2020	Planica	Letalnica	K-200	HS-240	druż.^[b]	220,0 m		223,5 m		1708,5 pkt (407,9 pkt)	19,2 pkt	Norwegia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2013/2014	niesklasyfikowany
2014/2015	82.
2015/2016	74.
2016/2017	niesklasyfikowany
2017/2018	30.
2018/2019	59.
2019/2020	21.
2020/2021	15.
2021/2022	33.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan na 29 grudnia 2022

																												punkty
Sezon 2013/2014
-	-	-	-	-	-	47	41	-	-	-	-	-	-	-	-	41	44	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2014/2015
																															punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	29	35	-	-	-	-	-	q	-	2
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	29	33	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	2
Sezon 2016/2017
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	33	33	-	-	-	-	-	-	31	q	q	q	38	q	-	-	-	-	-	0
Sezon 2017/2018
																						punkty
12	14	17	24	24	27	35	35	45	49	38	27	-	-	-	25	-	-	-	-	26	28	90
Sezon 2018/2019
																												punkty
39	-	-	-	-	-	-	21	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	45	42	39	q	-	10
Sezon 2019/2020
																											punkty
26	20	28	11	19	10	13	12	20	33	28	8	18	32	26	14	10	25	24	18	17	10	21	34	19	14	15	353
Sezon 2020/2021
																									punkty
12	8	21	5	14	6	5	33	16	37	29	17	12	13	10	24	8	7	14	14	30	7	13	20	11	514
Sezon 2021/2022
																												punkty
26	15	7	38	7	11	29	21	9	26	31	46	23	28	46	33	31	31	33	55	37	-	-	-	-	-	-	-	174
Sezon 2022/2023
																																punkty
12	15	18	8	22	13	11	14	41																								154
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 q – dyskwalifikacja w kwalifikacjach q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

Sezon 2017/2018
Sezon 2017/2018	-	2	-	-	-	-	-	-
Sezon 2019/2020
Sezon 2019/2020				-	-	-	1	2
Sezon 2020/2021
Sezon 2020/2021				2	6	3	5	1
Sezon 2021/2022
Sezon 2021/2022		2	-	-	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2015/2016	39.
2016/2017	48.
2017/2018	39.
2018/2019	40.
2019/2020	20.
2020/2021	30.
2021/2022	29.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2019	46.
2020	15.

Willingen Six

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2020	26.
2021	19.

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2018	25.
2019	62.
2021	12.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2020	33.

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2014/2015	51.
2016/2017	niesklasyfikowany
2017/2018	36.
2018/2019	niesklasyfikowany
2019/2020	16.
2020/2021	13.

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2014	80.
2015	83.
2016	78.
2017	51.
2018	34.
2019	47.
2021	79.
2022	20.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2022

									punkty
2014
-	-	-	-	-	-	-	-	30	1
2015
											punkty
-	35	-	-	-	-	33	27	-	-	-	4
2016
										punkty
-	-	-	-	-	-	40	29	-	-	2
2017
									punkty
-	-	-	15	16	-	-	-	31	31
2018
									punkty
32	30	-	15	-	-	11	16	34	56
2019
								punkty
-	-	-	-	13	23	-	29	30
2021
								punkty
-	-	dq	-	-	-	33	25	6
2022
						punkty
11	9	-	-	17	25	73
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja q – zawodnik nie zakwalifikował się - – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2021

2018
2018	-	6
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8 - – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2009/2010	niesklasyfikowany
2010/2011	niesklasyfikowany
2011/2012	93.
2012/2013	29.
2013/2014	6.
2014/2015	28.
2015/2016	14.
2016/2017	18.
2017/2018	21.
2018/2019	5.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	9 lutego	2019	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	128,5 m	139,0 m	265,6 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	11 stycznia	2014	Courchevel	Tremplin Le Praz	K-90	HS-96	97,0 m	92,0 m	266,7 pkt	2.	0,9 pkt	Rok Justin
2.	28 lutego	2015	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	140,0 m	127,5 m	255,1 pkt	3.	5,4 pkt	Daniel-André Tande
3.	17 stycznia	2016	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	134,5 m	–	107,4 pkt	3.	10,2 pkt	Thomas Hofer
4.	3 lutego	2018	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-138	130,5 m	130,0 m	238,4 pkt	3.	26,1 pkt	Anže Lanišek
5.	6 stycznia	2019	Klingenthal	Vogtland Arena	K-125	HS-140	125,5 m	130,5 m	218,9 pkt	3.^[c]	14,9 pkt	Tilen Bartol
6.	9 lutego	2019	Iron Mountain	Pine Mountain Jump	K-120	HS-133	128,5 m	139,0 m	265,6 pkt	1.	–
7.	15 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	133,5 m	131,5 m	279,5 pkt	3.	6,2 pkt	Clemens Aigner
8.	16 lutego	2019	Oberstdorf	Schattenbergschanze	K-120	HS-137	130,5 m	129,0 m	295,9 pkt	3.	4,6 pkt	Clemens Aigner

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

																										punkty
Sezon 2009/2010
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	38	37	0
Sezon 2010/2011
																													punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	62	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	28	44	52	50	-	-	-	-	21
Sezon 2012/2013
																												punkty
16	24	46	36	45	37	-	-	-	39	41	22	7	29	44	31	12	25	40	26	-	-	26	4	4	20	6	45	258
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	5	50	2	4	5	7	49	10	4	26	13	16	21	31	7	4	5	dq	6	17	567
Sezon 2014/2015
																										punkty
36	49	22	22	12	31	24	12	38	40	33	37	-	-	-	-	-	18	34	16	3	24	6	7	18	7	289
Sezon 2015/2016
																											punkty
9	8	4	24	6	-	-	11	25	13	3	29	16	9	-	-	16	20	44	34	21	10	7	17	20	12	32	459
Sezon 2016/2017
																														punkty
6	5	9	10	16	-	-	15	7	13	6	7	37	13	7	18	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	17	19	-	-	398
Sezon 2017/2018
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	3	4	6	18	10	18	7	15	-	-	8	9	5	360
Sezon 2018/2019
																												punkty
14	12	17	20	-	-	3	9	4	6	16	10	8	17	8	1	11	12	3	3	7	4	9	35	-	-	-	-	744
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2010	82.
2011	niesklasyfikowany
2012	niesklasyfikowany
2013	26.
2014	17.
2015	52.
2016	43.
2017	3.
2019	3.

Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	16 września	2017	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	127,5 m	135,5 m	260,6 pkt
2.	23 września	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	95,5 m	94,0 m	249,6 pkt
3.	24 września	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	102,0 m	98,5 m	255,9 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	30 sierpnia	2014	Frenštát pod Radhoštěm	Areal Horečky	K-95	HS-106	99,0 m	99,0 m	235,8 pkt	3.	15,3 pkt	Jure Šinkovec
2.	21 września	2014	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	111,5 m	248,4 pkt	3.	2,1 pkt	Jakub Wolny
3.	16 września	2017	Trondheim	Granåsen	K-124	HS-138	127,5 m	135,5 m	260,6 pkt	1.	–
4.	23 września	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	95,5 m	94,0 m	249,6 pkt	1.	–
5.	24 września	2017	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	102,0 m	98,5 m	255,9 pkt	1.	–
6.	5 lipca	2019	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	107,0 m	104,0 m	290,2 pkt	3.	4,2 pkt	Jewgienij Klimow i Timi Zajc
7.	6 lipca	2019	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	105,5 m	104,5 m	241,4 pkt	3.	17,0 pkt	Jewgienij Klimow
8.	15 września	2019	Lillehammer	Lysgårdsbakken	K-123	HS-140	118,5 m	124,0 m	228,7 pkt	2.	4,5 pkt	Simon Ammann
9.	21 września	2019	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	113,5 m	111,5 m	247,4 pkt	2.	12,8 pkt	Taku Takeuchi
10.	22 września	2019	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	108,5 m	111,0 m	241,3 pkt	3.	13,3 pkt	Taku Takeuchi

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2022

															punkty
2010
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	23	17	36	38	22
2011
										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	78	47	0
2012
														punkty
33	50	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2013
										punkty
4	41	34	15	9	43	-	-	38	41	95
2014
														punkty
33	39	29	35	-	-	11	3	28	36	12	3	26	27	180
2015
														punkty
15	25	-	-	-	-	-	-	38	42	12	40	28	26	52
2016
														punkty
-	-	-	-	6	6	-	-	-	-	-	-	36	37	80
2017
													punkty
-	-	5	7	6	9	4	1	7	1	1	10	-	562
2019
																punkty
3	3	-	-	9	11	-	-	10	8	16	2	2	3	5	5	556
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 dq – dyskwalifikacja - – zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2017	6.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2007/2008	niesklasyfikowany
2008/2009	104.
2009/2010	22.
2010/2011	18.
2011/2012	4.
2012/2013	27.
2013/2014	185.
2016/2017	14.
2017/2018	25.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	5 marca	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	132,0 m	131,0 m	260,1 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	15 stycznia	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	99,0 m	121,5 m	121,5 pkt	3.	5,5 pkt	Žiga Mandl
2.	18 marca	2012	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-142	130,5 m	131,5 m	249,6 pkt	2.	22,9 pkt	Michael Dreher
3.	24 lutego	2013	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	105,0 m	103,5 m	244,3 pkt	2.	3,1 pkt	David Unterberger
4.	4 marca	2017	Sapporo	Miyanomori	K-90	HS-100	93,5 m	–	120,0 pkt	3.	2,0 pkt	Yūken Iwasa
5.	5 marca	2017	Sapporo	Ōkurayama	K-123	HS-137	132,0 m	131,0 m	260,1 pkt	1.	–
6.	12 sierpnia	2017	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	112,0 m	128,0 m	227,0 pkt	3.	6,9 pkt	Timi Zajc
7.	12 sierpnia	2017	Kuopio	Puijo	K-120	HS-127	109,0 m	116,5 m	197,9 pkt	3.	2,7 pkt	Timi Zajc

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2021/2022

																									punkty
Sezon 2007/2008
-	-	-	42	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2008/2009
																						punkty
11	16	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	23	31	-	-	-	47
Sezon 2009/2010
																										punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	8	15	13	14	12	-	-	8	6	180
Sezon 2010/2011
																								punkty
17	27	-	-	-	-	-	-	12	8	-	-	-	-	3	38	-	-	12	16	24	22	-	-	185
Sezon 2011/2012
																							punkty
11	18	-	-	-	-	-	-	-	-	15	10	-	-	14	11	-	-	-	-	-	6	2	241
Sezon 2012/2013
																					punkty
-	-	-	-	-	12	20	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	6	2	-	-	153
Sezon 2013/2014
																								punkty
-	-	-	-	-	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	20
Sezon 2016/2017
																				punkty
-	-	-	-	-	-	6	19	20	17	-	-	-	-	-	-	-	-	2	1	257
Sezon 2017/2018
																					punkty
6	10	3	3	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	186
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30 - − zawodnik nie wystartował

Uwagi

↑ ^a ^b Skład zespołu: Pius Paschke, Severin Freund, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
↑ ^a ^b Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler, Karl Geiger
↑ Ex aequo z Mariusem Lindvikiem

Przypisy

↑ Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-23].
↑ PIUS PASCHKE. teamdeutschland.de. [dostęp 2020-11-29]. (niem.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; FIS Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ ^a ^b PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ ^a ^b PASCHKE Pius - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-15]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d PASCHKE Pius - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
↑ ^a ^b PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-10]. (ang.).
↑ PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-10]. (ang.).
↑ ^a ^b PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang.).
↑ Adrian Dworakowski: Drużyna Bawarii zwycięża w Mistrzostwach Niemiec. skijumping.pl, 2011-10-09. [dostęp 2013-03-03].
↑ Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2022-04-08].
↑ Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-04-08].
↑ Deutsche Meisterschaften Teamspringen – Adler Skistadion Hinterzarten Rothaus Schanze HS 108. sommerskispringen-hinterzarten.de, 2014-09-07. [dostęp 2017-12-12]. (niem.).
↑ Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Team – Garmisch-Partenkirchen. rennmeldung.de, 2015-10-23. [dostęp 2017-12-12]. (niem.).
↑ Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-24].
↑ Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Bawarczycy obronili tytuł. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2017-12-12].

Bibliografia

PASCHKE Pius - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).
Adam Kwieciński: PASCHKE Pius. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2021-10-21].

[MS21-22] Skład zespołu: Pius Paschke, Severin Freund, Markus Eisenbichler, Karl Geiger

[msl20-23] Skład zespołu: Constantin Schmid, Pius Paschke, Markus Eisenbichler, Karl Geiger

[24] Ex aequo z Mariusem Lindvikiem

[rek-1] Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-23].

[2] PIUS PASCHKE. teamdeutschland.de. [dostęp 2020-11-29]. (niem.).

[fc-3] PASCHKE Pius - Athlete Information; FIS Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[coc-4] PASCHKE Pius - Athlete Information; Continental Cup. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[sez14-5] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2014. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[sez15-6] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2015. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[sez16-7] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[sez18-8] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[klaspk-9] PASCHKE Pius - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2020-04-15]. (ang.).

[klasgen-10] PASCHKE Pius - Athlete Information; World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang.).

[sez19-11] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2019. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-11]. (ang.).

[sez20-12] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2020. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-10]. (ang.).

[sez21-13] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2021. fis-ski.com. [dostęp 2021-05-10]. (ang.).

[sez22-14] PASCHKE Pius - Athlete Information; Season 2022. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-08]. (ang.).

[ger11-15] Adrian Dworakowski: Drużyna Bawarii zwycięża w Mistrzostwach Niemiec. skijumping.pl, 2011-10-09. [dostęp 2013-03-03].

[ger20-16] Dominik Formela: Eisenbichler mistrzem Niemiec, bezkonkurencyjni Bawarczycy. skijumping.pl, 2020-10-22. [dostęp 2022-04-08].

[ger21-17] Dominik Formela: Geiger ponownie mistrzem Niemiec - tym razem w drużynie. skijumping.pl, 2021-10-24. [dostęp 2022-04-08].

[ger14-18] Deutsche Meisterschaften Teamspringen – Adler Skistadion Hinterzarten Rothaus Schanze HS 108. sommerskispringen-hinterzarten.de, 2014-09-07. [dostęp 2017-12-12]. (niem.).

[ger15-19] Deutsche Meisterschaft 2015 Skisprung Team – Garmisch-Partenkirchen. rennmeldung.de, 2015-10-23. [dostęp 2017-12-12]. (niem.).

[ger18-20] Dominik Formela: Bawarczycy najlepsi w Niemczech. skijumping.pl, 2018-07-14. [dostęp 2018-07-24].

[ger13-21] Anna Szczepankiewicz: Mistrzostwa Niemiec: Bawarczycy obronili tytuł. skijumping.pl, 2013-10-06. [dostęp 2017-12-12].

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

[20]

[21]

[a]

[b]

[c]

Złoty medal	1982: Norwegia Sætre Bergerud Bremseth Hansson 1985: Finlandia Ylipulli Kokkonen Nykänen Puikkonen 1987: Finlandia Nykänen Nikkola Ylipulli Suorsa 1989: Finlandia Nikkola Puikkonen Nykänen Laakkonen 1991: Austria Kuttin Vettori Horngacher Felder 1993: Norwegia Myrbakken Brendryen Berg Bredesen 1995: Finlandia Soininen Ahonen Laitinen Nikkola 1997: Finlandia Nikkola Soininen Laitinen Ahonen 1999: Niemcy Hannawald Duffner Thoma Schmitt 2001: Niemcy Hannawald Uhrmann Herr Schmitt 2003: Finlandia Ahonen Kiuru Lappi Hautamäki 2005: Austria Loitzl Widhölzl Morgenstern Höllwarth 2007: Austria Loitzl Schlierenzauer Kofler Morgenstern 2009: Austria Loitzl Koch Morgenstern Schlierenzauer 2011: Austria Schlierenzauer Koch Kofler Morgenstern 2013: Austria Loitzl Fettner Morgenstern Schlierenzauer 2015: Norwegia Bardal Jacobsen Fannemel Velta 2017: Polska Żyła Kubacki Kot Stoch 2019: Niemcy Geiger Freitag Leyhe Eisenbichler 2021: Niemcy Paschke Freund Eisenbichler Geiger
Srebrny medal	1982: Austria Walner Neuper Kogler Felder 1985: Austria Felder Kogler Stranner Vettori 1987: Norwegia Eidhammer Stjernen Fidjestøl Opaas 1989: Norwegia Johansen Bråthen Fidjestøl Kjørum 1991: Finlandia Nikkola Ylipulli Hakala Laakkonen 1993: Czechy i Słowacja Jež Parma Sakala Švagerko 1995: Niemcy Weißflog Siegmund Jäkle Thoma 1997: Japonia Funaki Okabe Harada Saitō 1999: Japonia Kasai Miyahira Harada Funaki 2001: Finlandia Jussilainen Soininen Kantee Ahonen 2003: Japonia Funaki Higashi Miyahira Kasai 2005: Finlandia Jussilainen Kiuru Hautamäki Ahonen 2007: Norwegia Hilde Bardal Jacobsen Ljøkelsøy 2009: Norwegia Bardal Hilde Evensen Jacobsen 2011: Norwegia Jacobsen Evensen Bardal Hilde 2013: Niemcy Wank Freund Neumayer Freitag 2015: Austria Kraft Hayböck Poppinger Schlierenzauer 2017: Norwegia Fannemel Forfang Tande Stjernen 2019: Austria Aschenwald Hayböck Huber Kraft 2021: Austria Aschenwald Hörl Huber Kraft
Brązowy medal	1982: Finlandia Korhonen Puikonen Kokkonen Nykänen 1985: NRD Sauerbrey Deckert Ostwald Weißflog 1987: Austria Vettori Schallert Neuländtner Felder 1989: Czechosłowacja Parma Švagerko Dluhoš Ploc 1991: Niemcy Hunger Kiesewetter Thoma Weißflog 1993: Austria Vettori Kuttin Horngacher Goldberger 1995: Japonia Okabe Nishikata Saitō Yasuzaki 1997: Niemcy Duffner Schmitt Jäkle Thoma 1999: Austria Widhölzl Höllwarth Schwarzenberger Horngacher 2001: Austria Goldberger Loitzl Höllwarth Horngacher 2003: Norwegia Ingebrigtsen Bystøl Pettersen Romøren 2005: Norwegia Romøren Pettersen Bystøl Ljøkelsøy 2007: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2009: Japonia Tochimoto Okabe Itō Kasai 2011: Słowenia Prevc Tepeš Damjan Kranjec 2013: Polska Kot Żyła Kubacki Stoch 2015: Polska Żyła Murańka Ziobro Stoch 2017: Austria Hayböck Fettner Schlierenzauer Kraft 2019: Japonia Satō Itō J. Kobayashi R. Kobayashi 2021: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki

Złoty medal	2004: Norwegia Ljøkelsøy Pettersen Romøren Ingebrigtsen 2006: Norwegia Romøren Bystøl Ingebrigtsen Ljøkelsøy 2008: Austria Koch Morgenstern Kofler Schlierenzauer 2010: Austria Loitzl Morgenstern Koch Schlierenzauer 2012: Austria Morgenstern Kofler Schlierenzauer Koch 2014: odwołany 2016: Norwegia Fannemel Forfang Tande Gangnes 2018: Norwegia Johansson Stjernen Forfang Tande 2020: Norwegia Tande Forfang Johansson Granerud 2022: Słowenia D. Prevc P. Prevc Zajc Lanišek
Srebrny medal	2004: Finlandia Kiuru Lindström Hautamäki Ahonen 2006: Finlandia Happonen Kiuru Hautamäki Ahonen 2008: Finlandia Happonen Olli Hautamäki Ahonen 2010: Norwegia Jacobsen Bardal Evensen Romøren 2012: Niemcy Wank Freitag Mechler Freund 2014: odwołany 2016: Niemcy Wellinger Leyhe Freitag Freund 2018: Słowenia Damjan Semenič D. Prevc P. Prevc 2020: Niemcy Schmid Paschke Eisenbichler Geiger 2022: Niemcy Freund Wellinger Eisenbichler Geiger
Brązowy medal	2004: Austria Morgenstern Goldberger Widhölzl Loitzl 2006: Niemcy Neumayer Späth Herr Uhrmann 2008: Norwegia Romøren Bardal Hilde Jacobsen 2010: Finlandia Happonen Muotka Hautamäki Olli 2012: Słowenia Damjan Tepeš Šinkovec Kranjec 2014: odwołany 2016: Austria Kraft Poppinger Fettner Hayböck 2018: Polska Żyła Hula Kubacki Stoch 2020: Polska Żyła Stękała Stoch Kubacki 2022: Norwegia Forfang Tande Granerud Lindvik

Indywidualnie	1901: Bjarne Nielsen 1902: Thorleif Bache 1903: Thorleif Heyerdahl 1904: Karl Gruber 1921: Carl Huhn 1922: Carl Huhn 1923: Carl Huhn 1924: Max Kröckel 1931: Erich Recknagel 1932: Erich Recknagel 1933: Erich Recknagel 1938: Franz Haslberger 1939: Josef Bradl 1940: Hans Wein 1941: Josef Bradl 1949: Toni Brutscher 1950: Josef Weiler 1951: Josef Kleisl 1952: Josef Kleisl 1953: Josef Hohenleitner 1954: Franz Eder 1955: Toni Brutscher 1956: Max Bolkart 1957: Max Bolkart 1958: Max Bolkart 1959: Ewald Roscher 1960: Georg Thoma 1961: Georg Thoma 1962: Helmut Wegscheider 1963: Georg Thoma 1964: Max Bolkart 1965: Heinz Ihle 1966: Franz Keller 1967: Wolfgang Schüller 1968: Günter Göllner 1969: Alfred Grosche 1970: Walter Lampe 1971: Ernst Wursthorn 1972: Ernst Wursthorn 1973: Rudi Tusch 1974–1999 2000: Sven Hannawald 2001: Martin Schmitt 2002: Frank Löffler 2003: Stefan Pieper 2004: Alexander Herr 2005: Georg Späth 2006: Michael Uhrmann 2007: Stephan Hocke 2008: Pascal Bodmer 2009: Andreas Wank 2010: Michael Uhrmann 2011: Severin Freund 2012: Severin Freund 2013: Marinus Kraus 2014: Richard Freitag 2015: Severin Freund 2016: David Siegel 2017: Andreas Wellinger 2018: David Siegel 2019: Karl Geiger 2020: Markus Eisenbichler 2021: Karl Geiger 2022: Andreas Wellinger
Skocznia duża indywidualnie	1974: Alfred Grosche 1975: Alfred Grosche 1976: Peter Leitner 1977: Alfred Grosche 1978: Peter Leitner 1979: Peter Leitner 1980: Thomas Klauser 1981: Thomas Klauser 1982: Andreas Bauer 1983: Andreas Bauer 1984: Peter Rohwein 1985: Thomas Klauser 1986: Thomas Klauser 1987: Dieter Thoma 1988: Thomas Klauser 1989: Dieter Thoma 1990: Josef Heumann 1991: André Kiesewetter 1992: Ralf Gebstedt 1993: Dieter Thoma 1994: Jens Weißflog 1995: Jens Weißflog 1996: Gerd Siegmund 1997: Dieter Thoma 1998: Sven Hannawald 1999: Sven Hannawald
Skocznia normalna indywidualnie	1974: Peter Dubb 1975: Alfred Grosche 1976: Peter Leitner 1977: Alfred Grosche 1978: Peter Leitner 1979: Hubert Schwarz 1980: Peter Leitner 1981: Hubert Schwarz 1982: Joachim Ernst 1983: Andreas Bauer 1984: Andreas Bauer 1985: Uli Boll 1986: Andreas Bauer 1987: Andreas Bauer 1988: Thomas Klauser 1989: Josef Heumann 1990: Josef Heumann 1991: Jens Weißflog 1992: Ralf Gebstedt 1993: Jens Weißflog 1994: Jens Weißflog 1995 1996: Ralf Gebstedt 1997: Dieter Thoma 1998: Hansjörg Jäkle 1999: Gerd Siegmund
Drużynowo	1986: Bawaria 1987: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer) 1988: Bawaria (Heumann, Wegscheider, Klauser, Bauer) 1989: Bawaria I (Heumann, Klauser, Bauer) 1990: Bawaria I (Leonhardt, Heumann, Klauser, Bauer) 1991: Saksonia 1992: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Wangler) 1993: Schwarzwald (Thoma, Duffner, Scherer, Hannawald) 1994: Turyngia 1995 1996: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Hannawald, Thoma, Duffner) 1997: Turyngia (Gebstedt, Hornschuh, Bracht, Siegmund) 1998: Badenia-Wirtembergia (Jäkle, Schmitt, Thoma, Hannawald) 1999: Bawaria 2000: Bawaria (Audenrieth, Späth, Uhrmann, Löffler) 2001: Badenia-Wirtembergia I (Schmitt, Hannawald, Duffner, Jäkle) 2002: Bawaria I (Neumayer, Löffler, Uhrmann, Späth) 2003: Bawaria (Bracht, Späth, Löffler, Uhrmann) 2004: Bawaria I (Neumayer, Bracht, Uhrmann, Späth) 2005: Bawaria I (Neumayer, Bader, Uhrmann, Späth) 2006: Bawaria I (Neumayer, Späth, Bogner, Uhrmann) 2007: Turyngia I (Musiol, Ritzerfeld, Wank, Hocke) 2008: Bawaria I (Schoft, Neumayer, Späth, Uhrmann) 2009: Badenia-Wirtembergia I (Bodmer, Horlacher, Ulmer, Schmitt) 2010: Bawaria I (Neumayer, Schoft, Freund, Uhrmann) 2011: Bawaria I (Neumayer, Paschke, Kraus, Freund) 2012: Bawaria I (Wellinger, Wenig, Kraus, Geiger) 2013: Bawaria I (Neumayer, Geiger, Kraus, Freund) 2014: Bawaria I (Wellinger, Geiger, Kraus, Freund) 2015: Bawaria I (Neumayer, Eisenbichler, Wellinger, Freund) 2016: Bawaria I (Geiger, Kraus, Wellinger, Eisenbichler) 2017 2018: Bawaria II (Geiger, Goller, Raimund, Eisenbichler) 2019: Bawaria I (Geiger, Baer, C. Schmid, Eisenbichler) 2020: Bawaria I (Freund, Paschke, Geiger, Eisenbichler) 2021: Bawaria I (Paschke, Raimund, Schmid, Geiger) 2022: Bawaria I (Geiger, Schmid, Eisenbichler, Wellinger)

Navigation

Pius Paschke

Przebieg kariery

Indywidualnie

Starty P. Paschke na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty P. Paschke na mistrzostwach świata – szczegółowo

Indywidualnie

Drużynowo

Starty P. Paschke na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie