Pivovar Hurbanovo

Browar Hurbanovo
Ilustracja
Brama wejściowa do browaru
Pivovar Hurbanovo
Państwo

 Słowacja

Siedziba

Hurbanovo

Data założenia

1969

Właściciel

Heineken

Produkcja piwa

ok. 2 mln hl rocznie[1]

Marki

Corgoň, Gemer, Kelt, Martiner, Zlatý Bažant
także: Desperados, Heineken, Krušovice, Starobrno

Dane adresowe
Novozámocká 2, 947 01 Hurbanovo
Położenie na mapie kraju nitrzańskiego
Mapa konturowa kraju nitrzańskiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Browar Hurbanovo”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Browar Hurbanovo”
Ziemia47°52′52,26″N 18°11′56,72″E/47,881183 18,199089
Strona internetowa
Stara warzelnia
Zlatý Bažant 12%, sztandarowy produkt browaru w Hurbanovie

Browar Hurbanovo (słow. Pivovar Hurbanovo) – słowacki browar należący do holenderskiego koncernu Heinekena, zlokalizowany w położonym na południu kraju mieście Hurbanovo. W browarze tym od 1969 roku warzone jest jedno z najpopularniejszych słowackich piw, Zlatý Bažant.

Historia

Kamień węgielny pod budowę browaru w Hurbanovie wmurowano 1 lutego 1964 roku. O takiej lokalizacji nowego zakładu z branży piwowarskiej zadecydowały zarówno czynniki klimatyczne, jak i logistyczne. Obiekt planowany był jako wzorcowy browar mający w przyszłości eksportować piwo i słód do krajów bloku wschodniego. W 1967 roku wybudowano słodownię, która w pierwotnym kształcie mogła przetworzyć 35 000 ton słodu rocznie. Dwa lata później w Hurbanovie otwarto właściwy budynek browaru, w którym rocznie warzono 600 000 hl piwa. Z czasem obiekt rozbudowano, a produkcja piwa wzrosła do 1 200 000 hl.

W 1971 Browar Hurbanovo, jako pierwszy we wschodniej Europie wyprodukował piwo w puszkach. Tak opakowany produkt znalazł się w ekwipunku czechosłowackich himalaistów (wyprawy na Nanga Parbat 1973, Makalu 1975) i rowerzystów (Afryka 1975) oraz rejsu Richarda Konkolskiego, który w 1973 opłynął kulę ziemską na jachcie.

Po 10 latach od założenia, w roku 1979, piwo warzone w Hurbanovie eksportowano już do 12 krajów, również tak egzotycznych jak Islandia[a], czy Uganda.

W 1986 roku hurbanovski zakład zorganizowany dotąd w ramach Zachodniosłowackich browarów Bratysława (Západoslovenské pivovary Bratislava) wyodrębniono do samodzielnego przedsiębiorstwa pod nazwą Zachodniosłowackie browary i słodownie (Západoslovenské pivovary a sladovne). W roku 1987 produkcję słodu podniesiono do poziomu 63 000 ton.

Po rozpadzie Czechosłowacji nastąpiło przyspieszenie rozwoju browaru. W 1993 roku zamontowano nową linię rozlewniczą o wydajności 42 tysięcy butelek na godzinę. Rok później na 25-hektarowym obszarze postawiono dwanaście nierdzewnych kotłów warzelnych o pojemności 2500 hl każdy, jak też trzypiętrową leżakownię.

Heineken

W 1995 roku browar wraz ze słodownią został wykupiony przez międzynarodowy koncern Heineken International. W 2003 roku holenderska spółka postawiła w Hurbanovie słodownię, która jest w stanie wytworzyć 145 000 ton słodu rocznie. Jedynie część tej produkcji zużywana jest przez miejscowy browar. Hurbanovska słodownia jest najnowocześniejszym i największym tego typu zakładem w Europie Środkowej i Wschodniej. Dla swoich potrzeb zakład skupuje 60% słowackiego jęczmienia. Dzięki rozbudowie browaru, roczna produkcja piwa przekracza obecnie 2 mln hl.

W 2008 roku poczyniono kolejne inwestycje: postawiono linię rozlewniczą dla dużych butelek, nowe zbiorniki fermentacyjne, a także odnowiono niektóre budynki browaru. Wartość nakładów dokonanych łącznie na browar i słodownię oszacowano w 2010 roku na 6,5 mld koron (216 mln euro), co plasuje Heineken International na pierwszym miejscu wśród słowackich browarów i w ścisłej czołówce inwestorów w całym słowackim sektorze spożywczym.

Współczesność

Browar Hurbanovo jest jednym z największych słowackich browarów, w którym wytwarza się pięć słowackich i cztery zagraniczne piwa o łącznej objętości ponad 2 mln hl w skali roku.

Oprócz typowej działalności produkcyjnej, pod koniec września odbywają się tzw. drzwi otwarte browaru. W 2011 roku w tym okresie Pivovar Hurbanovo odwiedziło 8 tys. gości. 2,5 tys. z nich przeszło tzw. piwną ścieżką, która prezentuje pełny proces warzenia piwa. Celem tego swoistego święta browaru jest rozwijanie wiedzy o produkcji piwa, jego sprawnym nalewaniu, ale też o tym, jak używać piwa w gastronomii[2].

Produkty

Information icon.svg Uwaga! Wszystkie podane niżej oznaczenia procentów (%) odnoszą się do zawartości ekstraktu brzeczki podstawowej, nie zaś zawartości alkoholu.

  • Corgoň – piwo z browaru w Nitrze. Marka została wykupiona przez Heineken w grudniu 1995 roku. W październiku 2004 roku produkcję Corgoňa przeniesiono częściowo do Rymawskiej Soboty (browar Gemer), a częściowo do Hurbanova[3]. Od pewnego czasu marka Corgoň buduje swój wizerunek poprzez związek ze sportem – np. od 2003 roku jest sponsorem I ligi w piłce nożnej, która nosi nazwę Corgoň liga.
    • 10%, 12%, Tmavé („Ciemne”)
  • Gemer – piwo z regionu Gemer, którego produkcję w 2006 roku przeniesiono z Rymawskiej Soboty do Hurbanova[4],
  • Kelt – marka wprowadzona na rynek w 1999 roku[5] jako dwunastka, w 2007 roku została zastąpiona przez wersję o 10% ekstraktu chmielowego, co zostało odczytane jako przejście do kategorii piw tanich[6].
    • 10% (laureat Srebrnej Korony Piwnej 2009), 12% (wyłącznie jako piwo beczkowe)
  • Martiner – piwo z regionu Turiec. W ręku grupy Heineken od lutego 2000. W 2003 proces warzenia przeniesiono ze zlikwidowanego browaru w Martinie do Nitry (browaru Corgoň)[7], a następnie do Hurbanova.
    • 10%, 12% (laureat Srebrnej Korony Piwnej 2009)
  • Zlatý Bažant – podstawowa marka koncernu Heineken na Słowacji.
    • 10%, 12% (laureat Złotej Piwnej Korony Agrokompleksu 2006 oraz Srebrnej Czeskiej Piwnej Pieczęci 2007), Tmavé, Nealko („Bezalkoholowe”), Radler (napój piwny, 40% piwa i 60% soku cytrynowego), Pšeničné („Pszeniczne”), Porter, Bock („Koźlak”), Tmavé kvasinkové („Ciemne drożdżowe”),
  • marki produkowane na zagranicznych licencjach:

Uwagi

  1. Informację taką podaje strona zlatybazant.sk, choć z innych źródeł wynika, że do 1989 roku na Islandii obowiązywał zakaz sprzedaży piwa.

Przypisy

  1. Zlatý Bažant. Schéma výroby. Pivovar a sladovňa v Hurbanove. (słow.). Zlatý Bažant. [dostęp 2012-07-05]. (strona w formacie flash)
  2. Deň otvorených dverí v pivovare Hurbanovo (słow.). WebNoviny.sk, 2011-09-12. [dostęp 2012-01-08].
  3. Michal Wagner: Nitriansky Corgoň končí (słow.). Kam na pivo za: Pravda, 2004-10-03. [dostęp 2012-01-08].
  4. Jozef Sedlák: Gemer v Rimavskej Sobote už nevarí pivo (słow.). W: Pravda [on-line]. 2006-09-05. [dostęp 2012-01-08].
  5. Hurbanovské pivo Kelt má na Slovensku úspech (słow.). W: Hospodárske noviny [on-line]. Pivo.sk. s. 3. [dostęp 2012-01-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-01-04)].
  6. Michal Wagner: Kelt už aj desiatka (słow.). Kam na pivo, 2007-03-19. [dostęp 2012-01-08].
  7. Martinský pivovar dovaril (słow.). E Trend, 2003-11-13. [dostęp 2012-01-08].

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

Nitra Region - outline map.svg
Autor: Caroig, Licencja: CC BY-SA 3.0
Outline map of the Nitra Region, Slovakia, ready for the Geobox template, calibrated at en:Template:Geobox locator Nitra Region
Stará varňa.JPG
Autor: Metiz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Staré varné kotle, v ktorých sa v minulosti varilo pivo.
Vstup do pivovaru.jpg
Autor: Metiz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Pivovar Hurbanovu
Zlaty bazant 12%.jpg
Autor: Metiz, Licencja: CC BY-SA 3.0
Tretinková fľaška piva Zlatý Bažant