Pizon Augur

Lucjusz Kalpurniusz Pizon Augur (łac. Lucius Calpurnius Piso Augur; ur. ok. 30 p.n.e. – zm. 24 n.e.) był rzymskim senatorem za czasów Augusta i Tyberiusza. Był synem Gnejusza Kalpurniusza Pizona, konsula w 23 p.n.e., oraz bratem Gnejusza Kalpurniusza Pizona, konsula w 7 p.n.e. Miał także córkę Kalpurnię[1].

Pizon Augur został konsulem w 1 p.n.e., wraz z Gnejuszem Korneliuszem Lentulusem Kossusem Getulikusem[2], oraz następnie prokonsulem Azji ok. 6 n.e.[3].

W 16 n.e. Pizon pozwał przed sąd za długi Urgulanię, przyjaciółkę cesarzowej Liwii Druzylli. Urgulania nie usłuchała wezwania i udała się do pałacu cesarskiego, lekceważąc Pizona, lecz on od skargi nie odstąpił, mimo że się Liwia na osobistą obrazę i poniżenie żaliła. Ponieważ nawet krewni daremnie usiłowali Pizona uśmierzyć, Liwia rozkazała wpłacenie żądanej sumy[4].

W 20 n.e. Pizon bronił starszego brata przed oskarżeniem o zamordowanie Germanika[5].

W 24 n.e. sam został oskarżony o zdradę, ale zmarł zanim rozpoczął się proces[6].

Przypisy

  1. ↑ L'Année épigraphique 1949,199 w: Hendrik H. J. Brouwer, Bona Dea: the sources and a description of the cult, BRILL 1989, str. 386 online
  2. ↑ Corpus inscriptionum latinarum 5,3257 = Inscriptiones latinae selectae 3610
  3. ↑ Inscriptiones Graecae 12,2,219 = Inscriptiones latinae selectae 8814
  4. ↑ Tacyt, Roczniki, ks. II, rozdz. 34
  5. ↑ Tacyt, Roczniki, ks. III, rozdz. 11
  6. ↑ Tacyt, Roczniki, ks. IV, rozdz. 21

Bibliografia

  • John Hazel, Who's Who in Roman World, Routledge 2002, str. 235 online