Plądrofonia

Ten artykuł od 2008-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Plądrofonia (ang. plunderphonics) jest terminem stworzonym przez Johna Oswalda, kompozytora, który napisał w 1985 roku esej pt. Plądrofonia, czyli piractwo dźwiękowe jako kompozytorski przywilej.

Pojęcie to ma zastosowanie w odniesieniu do każdego rodzaju muzyki powstałej przez wykorzystanie jednego lub więcej nagrań dźwiękowych i przetworzenie ich w nową kompozycję. Nie chodzi przy tym o ukrycie faktu, że dźwięki użyte w nowej kompozycji zostały bezpośrednio zapożyczone, czasem wręcz mogą pochodzić z powszechnie znanych źródeł. Plądrofonia jest uważana za formę kolażu dźwiękowego.

Proceder wykorzystywania nagrań dźwiękowych (samplowania) w komponowaniu utworów można odnaleźć również w innych gatunkach muzycznych (zwłaszcza w muzyce hip-hop), ale plądrofonia zazwyczaj opiera się na samym samplowaniu bez dodawania innych dźwięków podczas tworzenia utworu.

Przedstawiciele gatunku

Przykłady znanych twórców muzyki plądrofonicznej:

• DJ Shadow (Endtroducing.....)
• The Avalanches (Since I Left You, Wildflower)
• DJ Food (Kaleidoscope)
• MF Doom