Placówka Straży Granicznej II linii „Kolno”
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Formacja | |
| Podległość | |
Placówka Straży Granicznej II linii „Kolno” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę wywiadowczą na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].
Rozkazem nr 1 z 12 marca 1928 roku w sprawach organizacji Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego Naczelny Inspektor Straży Celnej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Kolno”. Placówka Straży Granicznej II linii „Kolno” znalazła się w jego strukturze[2]. Placówka wystawiała posterunki wywiadowcze Lachowo, Zabiele i Nowogród[3]. Rozkazem Mazowieckiego Inspektora Okręgowego nr 9 z 25 lipca 1928 zorganizowano posterunek informacyjny „Turośl” i przydzielono go etatowo do placówki SG II linii „Kolno”[4]. Z dniem 20 maja 1932 zniesiony został posterunek SG „Zabiele” i „Lachowo”[5]. Z dniem 1 października 1932 zniesiony został posterunek SG „Rydzewo”[5]. Jesienią 1932 utworzony został posterunek SG „Kozioł”[5]. Z dniem 30 listopada 1933 został zniesiony posterunek SG „Nowogród”[6]. Z dniem 1 marca 1934 został zniesiony posterunek SG „Kozioł”[7]. Z dniem 1 czerwca 1934 został utworzony posterunek SG „Ostrołęka”[8].
Kierownicy/dowódcy placówki
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| przodownik | Marian Marczyński[9] | IX 1928 – | |
| starszy strażnik | Paweł Onukowicz[10] | ||
| przodownik | Wacław Kański[11] | 7 I 1936 - | |
| przodownik | Edmund Kawacki[3] | ||
| przodownik | Adam Hrobociński[12] | po 1937 |
Przypisy
- ↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 13.
- ↑ a b Wykazy jednostek IG „Łomża” ↓, s. 1.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Maz. IO ↓, s. 15.
- ↑ a b c Rozkazy organizacyjne Maz. IO ↓, s. 45.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Maz. IO ↓, s. 48.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Maz. IO ↓, s. 49.
- ↑ Rozkazy organizacyjne Maz. IO ↓, s. 50.
- ↑ Wykazy imienne IG „Łomża” ↓, s. 47.
- ↑ Wykazy imienne IG „Łomża” ↓, s. 240.
- ↑ Wykazy imienne IG „Łomża” ↓, s. 232 i 233.
- ↑ Wykazy imienne IG „Łomża” ↓, s. 229.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
- Wykazy imienne oficerów i szeregowych Inspektoratu Granicznego „Łomża” 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Wykazy jednostek Inspektoratu Granicznego „Łomża” w latach 1932–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Rozkazy organizacyjne Mazowieckiego Inspektoratu Okręgowego 1928–1939 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Rozmieszczenie komisariatu SG Kolno w 1930