Placówka Straży Granicznej II linii „Skarszewy”
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1929 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Skarszewy |
| Formacja | Straż Graniczna |
| Podległość | Komisariat Straży Granicznej „Skarszewy” |
Placówka Straży Granicznej II linii „Skarszewy” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-gdańskiej w latach 1928–1939.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1]. Rozkazem nr 1 z 29 kwietnia 1929 roku w sprawie zmian organizacji Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski powołał do życia i ustalił organizację komisariatu „Skarszewy”[2]. Placówka Straży Granicznej II linii „Skarszewy” znalazła się w jego składzie[2].
Rozkazem nr 3/31 zastępcy komendanta Straży Granicznej płk. Emila Czaplińskiego z 5 sierpnia 1931 roku zniesiono posterunek detaszowany „Skaryszewy”[3].
Struktura organizacyjna
Organizacja w czerwcu 1929[2]:
- posterunek informacyjny Straży Granicznej „Skarszewy”
- posterunek informacyjny Straży Granicznej „Gołebiewka”
- posterunek informacyjny Straży Granicznej „Boże Pole”
- posterunek informacyjny Straży Granicznej „Szczodrowo”
Przypisy
- ↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
- ↑ a b c Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 38.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 78.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. Tom II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Henryk Mieczysław Kula: Polska Straż Graniczna w latach 1928-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 8311082671.
- Artur Jendrzejewski. Organizacja i działalność terenowych komórek Straży Granicznej w rejonie Starogardu w 1939 r. – zarys problematyki. „Rydwan – roczniki muzealne”. 10, 2015. Starogard Gdański: Muzeum Ziemi Kociewskiej w Starogardzie Gdańskim. ISSN 1896-9437.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).