Placówka Straży Granicznej II linii „Sosnowiec”
| Historia | |
| Państwo |  II Rzeczpospolita |
|---|---|
| Sformowanie | 1932 |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | Będzin Sosnowiec |
| Formacja | Straż Graniczna |
| Podległość | Komisariat SG „Kamień” |
Placówka Straży Granicznej II linii „Sosnowiec” – jednostka organizacyjna Straży Granicznej pełniąca służbę ochronną na granicy polsko-niemieckiej w okresie międzywojennym.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Ignacego Mościckiego z 22 marca 1928 roku, do ochrony północnej, zachodniej i południowej granicy państwa, a w szczególności do ich ochrony celnej, powoływano z dniem 2 kwietnia 1928 roku Straż Graniczną[1].
Rozkazem nr 4 z 30 kwietnia 1928 roku w sprawie organizacji Śląskiego Inspektoratu Okręgowego dowódca Straży Granicznej gen. bryg. Stefan Pasławski określił strukturę organizacyjną komisariatu SG „Kamień”.
Rozkazem nr 1 z 25 lutego 1932 roku w sprawach organizacyjnych komendant Straży Granicznej płk Jan Jur-Gorzechowski utworzył placówka II linii „Będzin”[2]. Placówka podlegała komisariatowi pod względem gospodarczym, a pod względem służbowym oficerowi informacyjnemu Śląskiego Inspektoratu okręgowego SG[3].
W kronice komisariatu Piekary napisano: z dniem 20 października 1932 roku przydzielono z komisariatu Straży Granicznej „Lipiny” placówkę Straży Granicznej II linii „Będzin”[3]. Placówka posiadała posterunek w Zawierciu (wcześniej Wojkowice Komorne). Do placówki przyłączono posterunki wywiadowcze „Czeladź” i „Sosnowiec”[3].
Z dniem 30 listopada 1935 roku placówkę przeniesiono do Sosnowca i przemianowano ja[3].
Kierownicy/dowódcy placówki
| stopień | imię i nazwisko | okres pełnienia służby | kolejne stanowisko |
|---|---|---|---|
| aspirant | Henryk Muck[4][5] | 20 X 1932 – 9 XI 1935 | |
| aspirant | Franciszek Mazurkiewicz[4] | 9 XI 1935 – | |
| podkomisarz | Jan Gieżyński | był w 1939[6] |
Przypisy
- ↑ Goryński 2012 ↓, s. 226.
- ↑ Jabłonowski i Polak 1999 ↓, s. 82.
- ↑ a b c d Kronika komisariatu „Piekary” ↓, s. 5.
- ↑ a b Kronika komisariatu „Piekary” ↓, s. 6.
- ↑ Wykazy imienne Śl. IO ↓, s. 61.
- ↑ Rozkazy Komendy SG ↓, s. 42/39.
Bibliografia
- Marek Jabłonowski, Bogusław Polak: Polskie formacje graniczne 1918−1839. Dokumenty organizacyjne, wybór źródeł. T. II. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Politechniki Koszalińskiej, 1999. ISBN 83-87424-77-3.
- Grzegorz Goryński: Powstanie, organizacja i funkcjonowanie straży granicznej w latach 1928-1939. 2012. [dostęp 2016-12-31].
- Szkic historyczny z działalności komisariatu Straży Granicznej „Piekary Ślaskie” z lat 1921–1935. → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).