Plac św. Marka w Poznaniu

plac św. Marka

Łazarz
Widok z południa (po lewej hala nr 4)
Państwo	Polska
Miejscowość	Poznań
Położenie na mapie Poznania plac św. Marka
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de plac św. Marka
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego plac św. Marka
52°24′16,9″N 16°54′34,6″E/52,404692 16,909606

Plac św. Marka w 1929

Plac św. Marka (później: Plac Marka lub Plac Centralny) – centralny plac Międzynarodowych Targów Poznańskich zlokalizowany w pobliżu ul. Roosevelta w Poznaniu i głównego wejścia na tereny wystawowe.

Historia i architektura

Nazwa placu pochodzi od weneckiego odpowiednika. Założenie zaprojektował główny architekt PeWuKi - Roger Sławski w 1929. Z placem w Wenecji łączyło go użycie długiej kolumnady wzdłuż otaczających go pawilonów i hal wystawowych. Kolumny nawiązywały do wzorów egipskich - miały złocone kapitele, a pomiędzy nimi umieszczono poziomy, zdobiony pas. Pierwotnie plac miał wymiary 80 na 270 metrów. Na płycie stały dwie fontanny:

• akt z delfinem Marcina Rożka,
• obelisk w towarzystwie czterech faunów (autorzy: Adolf Berezowski i Jan Goliński).

Plac po II wojnie światowej całkowicie stracił pierwotną formę. Zniknęła kolumnada i fontanny. Jest to obecnie największa otwarta przestrzeń na terenach targowych i służy m.in. do ekspozycji obiektów wielkogabarytowych oraz maszyn, urządzeń, czy taboru kolejowego (posiadał bocznicę).

Otoczenie

Plac otaczają:

• Hala Reprezentacyjna,
• pawilon nr 3 (dawniej brytyjski),
• główne wejście,
• Iglica,
• pawilon nr 10,
• hala nr 4.

Kultura

Oprócz funkcji ekspozycyjnych Plac Marka pełni funkcje kulturalne, m.in.:

• w 2006 odbyła się tu prapremiera opery Ça Ira Rogera Watersa (14.000 widzów),
• w 2007 wystąpiła tu Sinéad O’Connor,
• w 2009 zagrały tu grupy: Nine Inch Nails i Jane’s Addiction (w ramach Malta Festival Poznań).

Plac w okresie międzywojennym doczekał się licznej ikonografii, m.in. znalazł się na obrazach i pocztówkach^[1].

Bocznica kolejowa

Bocznica od stacji Poznań Główny powstała najprawdopodobniej przed II wojną światową. Miała długość 1665 m, z czego na terenach MTP znajdowało się 1150 m. Zbudowano ją z szyn staroużytecznych (najstarsza z 1899 z Królewskiej Huty). Wjeżdżał nią tabor kolejowy i tramwajowy eksponowany podczas imprez targowych (np. premierę miał tu tramwaj typu FPS Puma, wjeżdżały parowozy z Wolsztyna, czy drezyny turystyczne). W 2013, w związku z modernizacją placu i przyległych pawilonów, a także rozbudową PST, bocznica została w większości zlikwidowana (pozostał niewielki, odcięty fragment, na który tabor będzie dowożony platformami samochodowymi). Ostatni przejazd odbył się 2 lipca 2013, z użyciem drezyny ręcznej Grodziskiej Kolei Drezynowej. W przejeździe uczestniczył prezes targów Andrzej Byrt^[2].

Zobacz też

• Plac św. Marka w Wenecji
• Plac św. Marka w Zagrzebiu

Przypisy

Bibliografia

• Monika Lamęcka-Pasławska, 90 lat MTP - Spacerownik, Gazeta Wyborcza, Poznań, 13.10.2011, ss.7-8