Plac Kataloński
Plac Kataloński (Plaça de Catalunya lub Plaça Catalunya, obie nazwy mają status oficjalnych) – plac położony w centrum Barcelony, na którym stykają się dzielnice Barri Gòtic, Raval, Ciutat Vella (stare miasto) i Eixample. Jest to równocześnie ważny węzeł metra, autobusów i punkt zbiegu kilku ważniejszych ulic i pasaży miasta[1]. Łączna powierzchnia placu wynosi około 50 tys. metrów kwadratowych[2]. W budynkach dookoła placu mieszczą się dziś hotele, eleganckie sklepy oraz siedziby ważnych instytucji finansowych.
Historia
Plac powstał po generalnej przebudowie Barcelony w XIX w., kiedy wyburzone zostały m.in. średniowieczne mury miejskie. W 1859 po raz pierwszy na planach miejskich pojawił się projekt placu o nazwie Plaça Rovira, jednak w praktyce projekt ten został zrealizowany dopiero w 1888, kiedy Barcelona organizowała wystawę światową. W 1902 rozpoczęto otaczanie placu budynkami, zaś dalsze modyfikacje jego kształtu i wyglądu (które uformowały dzisiejszy wygląd tego miejsca) miały miejsce w 1929[3], kiedy miasto ponownie gościło wystawę światową. Wtedy po raz pierwszy pod placem przeprowadzono linię metra. Dyrektorem tych prac był Francisco Nebot.
Dekoracja rzeźbiarska placu
Na terenie placu Katalońskiego umieszczone są następujące awangardowe rzeźby, wszystkie pochodzące z pocz. XX w.:
- Bogini, autor Josep Clarà
- Pasterz z Pau, autor Pablo Gargallo[4]
- pomnik "Catalunya a Francesc Macià".
- zespół rzeźb Josepa Llimony.
Ponadto wnętrza stacji metra i Ferroviarils de la Generalitat położonych na placu pokryte są dekoracją mozaikową.
Instytucje położone przy placu
Kultura
W przeszłości przy placu Katalońskim swoją siedzibę miały następujące teatry:
- Teatre del Bon Retir (1876-1885)
- Circ Eqüestre Alegria (1879-1895)
- Eldorado Conert (1887)
- Teatre Barcelona (1923)
Restauracje i kawiarnie
Obecnie przy placu znajduje się tylko jedna historyczna kawiarnia, Cafe Zurich, znana z tego, że brat belgijskiej królowej Fabioli pracował w niej jako pianista. Znane lokale istniejące na placu przed hiszpańską wojną domową to:
- Maison Dorée
- Café Colón
- La Lluna
- Cafè Suís
Centra handlowe
- El Corte Inglés
- El Triangle
- Sfera[5]
Hotele
- H10 Catalunya Plaza
- Hotel Monegal
- Olivia Plaza Hotel
Instytucje finansowe
- Banco Español de Crédito
- Banco Bilbao Vizcaya Argentaria
- Bank Hiszpanii
- Caja Madrid
Placówki dyplomatyczne
Przypisy
- ↑ Opis na barcelona.com
- ↑ Barcelona na wcities.com
- ↑ Opisy ważniejszych ulic i placów w Barcelonie. [dostęp 2008-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-11-27)].
- ↑ Internetowy przewodnik po Barcelonie. [dostęp 2008-09-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-10-14)].
- ↑ Przewodnik po Barcelonie
Media użyte na tej stronie
Autor: Ralf Roletschek , Licencja: CC-BY-SA-3.0
Barcelona, Plaça de Catalunya
Autor: 1997, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Monument to Francesc Macià, President of the Generalitat de Catalunya, on Plaça de Catalunya (Barcelona).
Autor: Josep Panadero, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Plaça de Catalunya, Barcelona.
Monument to Francesc Macià, President of the Generalitat de Catalunya, on Plaça de Catalunya (Barcelona).