Plagi egipskie

Piąta plaga (mal. William Turner, 1800)
Siódma plaga (mal. John Martin, 1823)

Plagi egipskie (hebr. ‏מכות מצרים‎, Makot Micrajim), plagi biblijne lub dziesięć plag (hebr. ‏עשר המכות‎, Eser Ha-Makot) – dziesięć klęsk sprowadzonych na Egipt przez Boga Jahwe, opisanych w biblijnej Księdze Wyjścia, w rozdziałach 7–12. Miały one skłonić faraona Ramzesa II, by zgodził się na opuszczenie jego państwa przez Izraelitów[1][2].

Rodzaj i kolejność

Charakter poszczególnych plag oraz ich następstwo według Biblii[3]:

  1. (Wj 7,14–25) przemiana Nilu w ludzką krew (דָם „dam”)
  2. (Wj 7,26–8,11) żaby (צְּפַרְדֵּים „cfardeim”, w innych wersjach przypuszcza się, iż to były gady)
  3. (Wj 8,12–15) komary (כִּנִּים „kinim”)
  4. (Wj 8,16–28) muchy (עָרוֹב „arow”) – pierwsza plaga, która nigdy nie dotknęła Izraelitów mieszkających w Goszen(ang.)
  5. (Wj 9,1–7) pomór bydła (דֶּבֶר „dewer”)
  6. (Wj 9,8–12) wrzody (שְׁחִין „szchin”)
  7. (Wj 9,13–35) grad (בָּרָד „barad”)
  8. (Wj 10,1–20) szarańcza (אַרְבֶּה „arbe”)
  9. (Wj 10,21–29) ciemność (חוֹשֶך „choszech”), stąd „egipskie ciemności”
  10. (Wj 11,1–12,36) śmierć pierworodnych (מַכַּת בְּכוֹרוֹת „makat bechorot”).

Przypisy

  1. ↑ Grzegorz Szamocki, Znaczenie cudów w Biblii, „Studia Gdańskie”, 21, 2007, s. 52-53.
  2. ↑ Tomasz Koszarek, Plagi jako anty-kreacja. Odwrócony porządek stwarzania w kapłańskim opisie znaków egipskich, [w:] Roman Pindel, Sylwester Jędrzejewski (red.), Wokół oddziaływania tekstu biblijnego, Kraków: Uniwersytet Papieski Jana Pawła II. Wydawnictwo Naukowe, 2016, s. 9-34, DOI: 10.15633/9788374385169.02, ISBN 978-83-7438-515-2.
  3. ↑ Grzegorz Szamocki, „Palec to Boży” (Wj 8,15ab). Dlaczego palec a nie ręka?, „Studia Gdańskie”, 15-16, 2002–2003, s. 5.


Media użyte na tej stronie