Plan dźwiękowy

Plan dźwiękowy – pojęcie akustyczne, związane z położeniem źródła dźwięku w stosunku do mikrofonu.

Jeśli rozważymy źródło dźwięku o stałym natężeniu, planem dźwiękowym nazywa się zbiór pozycji tego źródła w przestrzeni, dla których stosunek między energią dźwięków odbitych i dźwięku bezpośredniego, docierających do mikrofonu, jest stały^[1].

Podział planów dźwiękowych

Plany dźwiękowe dzieli się na podstawie współczynnika perspektywy akustycznej ${\displaystyle \Gamma }$

${\displaystyle \Gamma ={\frac {E_{r}}{E_{i}}},}$

gdzie:

${\displaystyle E_{r}}$ – gęstość energii akustycznej odbitej,

${\displaystyle E_{i}}$ – gęstość energii akustycznej bezpośredniej.

W zależności od wartości współczynnika ${\displaystyle \Gamma }$ wyróżnia się trzy rodzaje planów dźwiękowych:

1. ${\displaystyle 0<\Gamma <1}$ – plan bliski (inaczej pierwszy); do pozycji mikrofonu dociera głównie energia dźwięku bezpośredniego.
2. ${\displaystyle \Gamma =1}$ – plan średni (inaczej drugi lub normalny); w pozycji mikrofonu energie dźwięku bezpośredniego i dźwięków odbitych są równe (zob. odległość graniczna).
3. ${\displaystyle 1<\Gamma <\infty }$ plan daleki (inaczej trzeci); w pozycji mikrofonu przeważa energia dźwięków odbitych.

Zobacz też

• pogłos
• prawo Webera-Fechnera

Przypisy