Planety z cyklu Diuna

W Uniwersum Diuny akcja rozgrywa się na powierzchni kilku planet, zaś o istnieniu innych wskazują rozmaite przypisy które Frank Herbert wprowadził do swojej powieści.

Arrakis

Kaitain

Stolica Imperium rządzonego przez Ród Corrinów. Planeta posiada łagodny klimat[1]. Stolica planety to bogate miasto Korryntia[2].

Kaladan

Siedziba Rodu Atrydów od 8711 roku. Większość powierzchni planety jest pokryta przez oceany. Ludzie na planecie są oddani Atrydom, uważając ich za bardzo dobrych władców. Tutaj rozpoczyna się akcja powieści, kiedy Atrydzi, z rozkazu Imperatora, zmuszeni są do opuszczenia planety i udania się na Arrakis by objąć planetę w lenno.

Planeta w większości pokryta jest wodą, na jej powierzchni występują silne wiatry. Lądy pokryte są mokradłami, podmokłymi łąkami i lasami. Podstawą gospodarki Kaladanu jest uprawa ryżu pundi[3] i hodowla bydła, jak również winnice. Ludność Kaladanu jest fanatycznie lojalna wobec tego rodu; planety bronią również oddziały świetnie uzbrojonych wojowników, a podstawą wojsk jest „potęga morska i powietrzna”[4].

Kaladańskie wioski rybackie były staroświeckie i urocze. Ich mieszkańcy sami budowali łodzie i malowali na żaglach rodowe znaki. Obywając się bez satelitarnych prognoz pogody, przewidywali sztormy na podstawie obserwacji wiatrów, a nawet próbowania przesyconego solą powietrza. Wiedzieli, o jakiej porze są najlepsze połowy, gdzie znaleźć skorupiaki i jadalne wodorosty, które stanowiły podstawę ich pożywienia.

Opis z czasów Dżihadu Butleriańskiego[5]

Giedi Prime

Planeta będąca siedzibą Rodu Harkonnenów. W czasach Dżihadu Butleriańskiego była to główna planeta Ligi Szlachetnych – bastionu wolnych ludzi, opierających się inwazji maszyn. W uniwersum Diuny nosiła kolejno dwie nazwy: Giedi Prime (gdy odgrywała rolę głównej planety Rodu Harkonnenów) oraz Gammu (głównie w 2 ostatnich częściach powieści). Giedi Prime była główną planetą Rodu Harkonnenów. Jej stolicą była Baronia, w której centralnym punkcie wznosiła się ogromna konstrukcja z plastali i zbrojonego plazu, długa na czterdzieści pięć kilometrów, szeroka na trzydzieści, o wysokości 950 pięter[6], mająca być przypieczętowaniem ich rządów na planecie:

W górze, na najwyższych piętrach znajdowały się ekskluzywne apartamenty otoczone ze wszystkich stron posterunkami straży. Wartownicy strzegli lądowisk ornitoperów, wszystkich wylotów wind, wszystkich wejść do parków. Mieszkający na szczycie mogli zapomnieć o stłoczonej ludzkiej masie, która kłębiła się tuż pod nimi. Hałas i odór tego ludzkiego mrowiska nie docierały na najwyższe poziomy. Służba musiała się kąpać i przebierać w sterylne ubrania zanim wpuszczono ją na górę.
– Dlaczego ta masa ludzi godziła się na życie w takiej ciasnocie? – chciał się dowiedzieć Teg.
Powód był jasny, Duncan im go wyłożył. Na zewnątrz było niebezpiecznie. Urzędnicy miejscowi przejaskrawiali dodatkowo sytuację, tak, że świat zewnętrzny wydawał się jeszcze groźniejszy niż był w rzeczywistości. Poza tym mało kto w ogóle wiedział cokolwiek o życiu Na Zewnątrz. Jedyne lepsze życie, o jakim słyszeli ci ludzie, toczyło się na dachach. A tam można było się dostać jedynie, okazując najpokorniejszą służalczość.

Frank Herbert, Heretycy Diuny[7]

Salusa Secundus

Więzienna planeta w lennie Imperatora, gdzie rekrutuje on swoje elitarne oddziały wojskowe – Sardaukarów. Wiadomo, że planeta jest zbliżona warunkami do tych panujących na Arrakis, co daje żołnierzom niebywałą wytrzymałość.

Ix

Źródło nowoczesnych technologii w Uniwersum Diuny, niekiedy łamiące Wielką Konwencję.

Wallach IX

Dziewiąta planeta Laudżin, będąca macierzystą siedzibą Bene Gesserit. Posiada błękitnobiałe słońce[8] oraz surowy klimat[1].

Richese

Druga planeta we wszechświecie słynąca z wyrobu maszyn, siedziba pomniejszego Rodu Richese[3]. Zniszczona przez Dostojne Matrony: „W kontynentach powstawały pęknięcia, w atmosferze szalały burze ryczących płomieni. Pasma fal elektromagnetycznych wypełniły krzyki rozpaczy, wrzaski bólu i przerażenia, a potem przeszywające uszy sprzężenie, kiedy unicestwiacze dokończyły dzieła zniszczenia. Zakłady zbrojeniowe, stocznie, miasta, łańcuchy górskie i całe oceany zamieniły się w zjonizowaną parę. Ziemia stała się wypaloną, pokrytą pęcherzami ceramiczną skorupą”[9]

Rossak

Jedna z głównych planet Dżihadu Butleriańskiego, będąca częścią Ligi Szlachetnych. Większość jej powierzchni zajmuje nieprzenikniona dżungla, w której kryje się źródło wielu nietypowych leków. Z niej pochodzą także tzw. „Czarownice z Rossaka” które opanowały możliwość niszczenia umysłów Tytanów. Tutaj urodziła się i wychowała Norma Cenva – założycielka Gildii Kosmicznej.

Ginaz

Planeta słynąca ze szkolenia doskonałych wojowników. Duncan Idaho jest mistrzem Miecza z Ginaza.

Tupile

„Planeta azylu” (prawdopodobnie kilka planet), miejsce schronienia dla podbitych rodów Imperium. Położenie jej (ich) znane było jedynie Gildii i trzymane w tajemnicy na mocy pokoju gildyjskiego[10].

Kapitularz

Jedna z „bezpiecznych” planet Zgromadzenia Żeńskiego, skolonizowana wkrótce po śmierci Boga Imperatora. Planetę otaczały statki pozaprzestrzenne, dzięki czemu planeta była niemożliwa do zlokalizowania (nawet Gildia Kosmiczna nie znała jej położenia). W czasie trwania akcji powieści Heretycy Diuny i Kapitularz Diuną jest to główna siedziba Matek Wielebnych, przeniesiona z Wallach IX.

Węzeł

Wezeł był główną planetą Gildii Kosmicznej, na której znajdowała się ogromna twierdza, gdzie nawigatorzy mogli swobodnie przemieszczać się jej olbrzymimi korytarzami. Później, podczas inwazji Dostojnych Matron, Węzeł staje się ich główną planetą. Tutaj też Bene Gesserit przypuszczają atak na Dostojne Matrony.

Buzzell

Jedna z planet Zgromadzenia Żeńskiego. Jest to chłodna planeta, prawie w całości pokryta oceanem. W oceanie na planecie żyły stworzenia, które wytwarzały Kojotyty – najcenniejsze klejnoty we wszechświecie.

Poritrin

Występuje w cyklu „Legendy Diuny”. W czasach Dżihadu Butleriańskiego była siedzibą naukowca Tio Holtzmana oraz bezwzględnego Lorda Bludda. Zamieszkiwana przez wielu niewolników wyznających buddislam. Podczas buntu część z nich ucieka na Diunę.

Przypisy

  1. ↑ a b Herbert Anderson ↓, cytat: „na Kaitain, klimat jest tak łagodny, a ja tęsknię za surowością Wallach IX”
  2. ↑ Herbert Anderson ↓, cytat: „Ogromne budynki urzędowe, którymi szczyciła się Korryntia, stolica Kaitain, piętrzyły się nad Abulurdem Harkonnenem jakby wyczarowane w narkotycznej wizji. Nigdy dotąd nie widział tak potężnych konstrukcji, kunsztownych wykładzin, polerowanych kamieni niezwykłej wartości.”
  3. ↑ a b Frank Herbert: Diuna. Poznań: REBIS, 2007, s. 62.
  4. ↑ Frank Herbert: Diuna. Poznań: REBIS, 2007, s. 123.”- Nasze panowanie nad Kaladanem – mówił Leto – opierało się na potędze morskiej i powietrznej”.
  5. ↑ Brian Herbert, Kevin J. Anderson: Diuna. Krucjata przeciw maszynom.
  6. ↑ Heretycy Diuny. s. 434.
  7. ↑ Heretycy Diuny. s. 491.
  8. ↑ Herbert Anderson ↓, cytat: „Kiedy (...) Leta Atrydę i Rhombura Verniusa dostarczono już z pokładu liniowca na lądowisko Szkoły Macierzystej Bene Gesserit (...) nie było stąd widać błękitnobiałego słońca Wallach IX.”
  9. ↑ Łowcy z Diuny, tłumaczenie: Andrzej Jankowski.
  10. ↑ Frank Herbert: Diuna. Poznań: REBIS, 2007, s. 666.

Bibliografia

Uniwersum Diuny
Organizacje
Postacie
Planety
Elementy świata