Plateja
| ||||
| ||||
Inne imiona | Plataja, Platea | |||
Występowanie | mitologia grecka | |||
Rodzina | ||||
Ojciec | Asopos | |||
Matka | Metope (?) |
Plateja albo Plataja, również Platea – nimfa, córka Asoposa. Eponimka miasta Plateje.
Plateja jest uznawana za córkę Asoposa, boga rzeki Asopos i prawdopodobnie jego żony Metope. Plateja jest eponimką miasta Plateje, które od jej imienia miało wziąć swą nazwę[1].
Według podania przekazanego przez Pauzaniasza, w czasie gdy królem Platejów był Kitajron, doszło do nieporozumienia między Zeusem a Herą. Hera postanowiła nie dzielić dalej łoża ze swym małżonkiem i uciekła na Eubeę. Zgnębiony Zeus udał się do Platejów na dwór Kitajrona, który podpowiedział mu jak wybrnąć z trudnej sytuacji. Doradził mianowicie Zeusowi, by sporządził posąg kobiety, okrył go płaszczem i razem z nim kazał się wozić po Platejach wozem zaprzężonym w woły. Kiedy Hera dostrzegła małżonka i zaintrygowana zaczęła się dopytywać, odpowiedziano jej zgodnie z szerzoną przez Kitajrona opowieścią, że Zeus porwał Plateję, córkę Asoposa i zamierza ją pojąć za żonę. Oburzona Hera udała się natychmiast do Platejów, zdarła zasłonę z towarzyszki Zeusa, a ujrzawszy wyciosaną z drewna figurę wybuchnęła śmiechem. Odtąd mieszkańcy Platejów obchodzą co roku święto zaślubin Zeusa i Hery[2]. Motyw ten stał się tematem baletu Jacques'a Autrou Platée ou Junon jalouse oraz arcydzieła Jeana-Philippe'a Rameau Platée[3].
Przypisy
- ↑ Grimal 1987 ↓, s. 45.
- ↑ Grimal 1987 ↓, s. 185.
- ↑ Kamiński 2008 ↓, s. 204.
Bibliografia
- Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987. ISBN 83-04-01069-0.
- Piotr Kamiński: Tysiąc i jedna opera. T. 2. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Muzyczne SA, 2008. ISBN 978-83-224-0900-8.