Platforma chińska

Platforma chińska (prekambryjskie platformy wschodnioazjatyckie) – zespół platform prekambryjskich, zwanych tu masywami prekambryjskimi, rozdzielonych strefami fałdowymi z paleozoiku i mezozoiku.

Platforma chińska zajmuje południowo-wschodnią część kontynentu azjatyckiego. Od północy i zachodzie ograniczona jest pasmem uralsko-mongolskim, od południa Himalajami i pasmem indochińskim, na wschodzie sięga po morza szelfowe (Morze Wschodniochińskie)[1].

Składa się z kilku masywów prekambryjskich. Są to[1]:

  • masyw tarymski,
  • masyw cajdamski,
  • masyw ałaszański,
  • masyw tybetański,
  • masyw północno-wschodni (masyw mandżurski),
  • masyw północno-chiński,
  • masyw południowo-chiński.

Przypisy

  1. a b Ewa Stupnicka: Zarys geologii regionalnej świata, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1978, s. 93-106