Plavac mali
 Zebrane grona plavac mali | |
| Gatunek | winorośl właściwa |
|---|---|
| Hodowca | krzyżówka naturalna |
| Pochodzenie | Jugosławia[1] |
| Ważne regiony uprawy | Chorwacja |
| Identyfikator VIVC | 9549 |
| Przeznaczenie owoców | wino |
| Kolor skórki | czerwonoczarny |
| Cechy uprawowe | |
| Dojrzewanie | późne[2] |
Plavac mali – odmiana winorośli właściwej o ciemnej skórce, pochodząca z terytoriów dawnej Jugosławii[1]. Najpopularniejsza odmiana na wino czerwone w Chorwacji[2][3].
Charakterystyka
F. Trümmer w dziele Systematische Klassification und Beschreibung der im Herzogthum Steiermark vorkommenden Rebensorten (Systematyczna klasyfikacja i opis odmian winorośli spotykanych w księstwie Styrii, 1841) opisał tę odmianę jako typową dla Dalmacji[2]. Plavac mali bywał mylony z tribidragiem (primitivo), lecz późniejsze badania DNA ustaliły drzewo genealogiczne odmian spotykanych w Chorwacji[2].
Plavac mali okazał się krzyżówką tradycyjnie uprawianych w regionie odmian primitivo (tribidrag, crljenak kaštelanski) i dobričić[1][2][4]. Wśród innych spokrewnionych odmian znajduje się m.in. vranac[2]. W winnicach wystawionych na działanie wiatru albo ostrego słońca plavac mali jest przycinany do formy krzewiastej. Odmiana dojrzewa późno, dzięki czemu nadaje się do upraw na stokach południowych[2]. Plavac mali ma małe jagody, lecz o grubej skórce, gromadzące znaczne ilości cukru[2].
Wina
Odmiana jest typową dla Chorwacji i dobrze dostosowana do warunków uprawy na półwyspie Pelješac[2].
Garbniki potrafią być na tyle wyraziste, iż niektórzy producenci decydują się na niedoprowadzanie winifikacji do końca, by utrzymać pewien poziom cukru resztkowego dla złagodzenia smaku[2]. Typowymi nutami smakowymi są wiśnie, śliwki i jagody[2]. Wina dobrze nadają się do leżakowania w butelkach[2].
Rozpowszechnienie
Powierzchnia upraw w Chorwacji obejmowała w 2009 obszar 2925 ha winnic[2]. Odmiana jest uprawiana na prawach apelacji w regionach Dalmatinska Zagora i Srednja i Južna Dalmacija, a także w ściślej określonych, dla win dingač (słodkawe) i postup (ostrzejsze) na półwyspie Pelješac, najwyżej ocenianych[4] oraz apelacjach związanych z wyspami, np. Hvar[2]
Poza Chorwacją odmiana jest uprawiana w Macedonii pod nazwą plavec mal[2].
Synonimy
Wśród popularnych synonimów są crljenak, crvenak, cvrstac, grestavac, kasteljanak, kusmanic, pagadebit crni, pagadebit mali, plavac veliki, plavec mal, reanac, rodulic, rudica, sarak, viska i zelenak (w Dubrowniku)[1][2]
Plavac mali jest odmianą różną od winorośli babić[2].
Przypisy
- ↑ a b c d e Plavac mali w bazie danych Instytutu Uprawy Winorośli Geilweilerhof. [dostęp 2017-05-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 września 2016)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 834-835. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
- ↑ Patrick Fiévez i inni, Kraje śródziemnomorskie, [w:] André Dominé, Wino, wyd. 2, Ożarów Mazowiecki: Wydawnictwo Olesiejuk, 2009, s. 722, ISBN 978-83-7626-712-8 (pol.).
- ↑ a b Hugh Johnson, Jancis Robinson: Wielki atlas świata win. Buchmann, 2008, s. 272. ISBN 978-83-7670-164-6. (pol.).
Media użyte na tej stronie