Plemię Durina

Plemię Durina (Długobrodzi)
Herb Plemię Durina (Długobrodzi)
KrajKhazad-dûm, Gundabad, Erebor, Żelazne Wzgórza, Ered Mithrin
TytułyKrólowie Khazad-dûm
Królowie pod Górą
Władcy Błyszczących Grot[1]
ZałożycielDurin I Nieśmiertelny
Ostatni przedstawicielDurin VII[2]
Rok założenianieznany (Lata Drzew)
Rok rozwiązanianieznany (Czwarta Era)
Pochodzenie etniczneNaugrimowie
Gałęzielinia Dáina I
linia Borina

Plemię Durina – najstarsze i najważniejsze spośród siedmiu krasnoludzkich plemion ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Jego założycielem był Durin I Nieśmiertelny. Plemię to określano też mianem Długobrodych.

Dzieje

Erebor, gdzie Długobrodzi założyli Królestwo pod Górą po opuszczeniu Khazad-dûm

Pierwszymi siedzibami plemienia Durina były Khazad-dûm – najpotężniejsze i najwspanialsze z wszystkich krasnoludzkich miast – i święta dla siedmiu plemion góra Gundabad. Plemię Durina utrzymywało dość ożywione kontakty z Elfami (zwłaszcza od Drugiej Ery), a także z Edainami i innymi ludźmi. Lud Durina (lub jego przedstawiciele) brał udział w wielu doniosłych wydarzeniach w Śródziemiu, m.in. w: Ostatnim Sojuszu, Bitwie Pięciu Armii i Wojnie o Pierścień.

Po klęsce zadanej plemieniu w ich siedzibie przez Balroga w latach 1980- 1981 T.E., Khazad-dûm zostało opuszczone. Długobrodzi osiedlili się w tym czasie m.in. w Ereborze i Ered Mithrin. Po opanowaniu tych miejsc przez smoki główną siedzibą plemienia stały się Żelazne Wzgórza a także pasmo Ered Luin.

Po zabiciu Smauga w 2941 T.E., plemieniu – rządzonemu przez Dáina II – udało się odnowić królestwo Ereboru.

Na początku Czwartej Ery król Durin VII poprowadził Krasnoludy z Ereboru do Khazad-dûm, który udało się mu odzyskać po wydarzeniach zaistniałych jeszcze w końcu Trzeciej Ery: zabiciu Balroga przez Gandalfa Szarego w styczniu 3019 T.E. i ostatecznym rozgromieniu orków i ich panów: Saurona i Sarumana w bitwach pod Minas Tirith i Morannonem. W wydarzeniach tych brał udział Gimli – jeden z potomków Durina I, praprawnuk Borina i – przyszły – wuj Durina VII (jako daleki kuzyn jego ojca – króla Thorina III). Gimli jakiś czas po Wojnie o Pierścień został władcą Błyszczących Grot, a w 120 roku C. E. odpłynął – jako pierwszy i prawdopodobnie jedyny Krasnolud – do Amanu.

Genealogia

Symbol oznacza śmierć gwałtowną; nie jest pewne, czy jest to cała dynastia, gdyż nie ma informacji o potomstwie m.in. Fróra, Balina, Dwalina i Óina. Także czasy dynastii do rządów Durina VI pozostają niemal nieznane

Durin
 
 
wiele pokoleń
(w tym II, III, IV i V)
 
 
Durin VI
 
 
Náin I
 
 
Thráin I Stary
 
 
Thorin I
 
 
Glóin
 
 
Óin
 
 
Náin II
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Dáin IBorin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ThrórFrórGrórFarin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Thráin IINainFundinGróin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Thorin II Dębowa TarczaFrerinDís[3]Dáin II Żelazna StopaBalinDwalinÓinGlóin
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
FíliKíliThorin III Kamienny HełmGimli

Zobacz też

Przypisy

  1. Znany jest tylko jeden Krasnolud noszący ten tytuł – Gimli;
  2. Brak informacji o następcach;
  3. Jedyna krasnoludzka kobieta wymieniona z imienia.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

LonelyMountain.jpg
Artists depiction of Lonely Mountain, a mountain from J. R. R. Tolkien's Middle-earth.
Emblema Durin.svg
Autor: Ta ^specifik^ z W3C grafika wektorowa została stworzona za pomocą Inkscape., Licencja: CC BY-SA 3.0
Emblema personal de Durin el Inmortal, según la descripción del grabado en piedra de las puertas de las Minas de Moria que J. R. R. Tolkien da en El Señor de los Anillos.