Pluton łącznikowy nr 12
| ||
Historia | ||
Państwo | Polska | |
Sformowanie | 1939 | |
Rozformowanie | 1939 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | por. rez. pil. Jan Kaleta | |
Działania zbrojne | ||
kampania wrześniowa | ||
Organizacja | ||
Dyslokacja | Lwów | |
Rodzaj wojsk | Lotnictwo | |
Podległość | Odwód Naczelnego Wodza |
Pluton łącznikowy nr 12 – pododdział lotnictwa łącznikowego Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Pluton nie występował w organizacji pokojowej wojska. Był jednostką formowaną na podstawie planu mobilizacyjnego „W”, w I rzucie mobilizacji powszechnej. Jednostką mobilizującą był 6 Pułk Lotniczy we Lwowie[1][2].
Formowanie jednostki plutonu rozczęto 31 sierpnia 1939 roku, pierwszego dnia mobilizacji powszechnej, na lotnisku Skniłów[a]. Pododdział został zorganizowany według „etatu” L.3085/mob.org. – organizacja wojenna plutonu łącznikowego o stanie 14 żołnierzy, w tym 1 oficera, 6 podoficerów i 7 szeregowców[3]. Na wyposażeniu plutonu znajdowały się trzy samoloty szkolne RWD-8. Dowódcą plutonu był porucznik rezerwy pilot Jan Kaleta[4].
Zgodnie z przyjętym Ordre de Bataille lotnictwa i OPL pluton miał wejść w skład Odwodu Naczelnego Wodza[5].
W czasie kampanii wrześniowej pluton został oddany do dyspozycji dowódcy Brygady Bombowej[6]. Według niepotwierdzonych relacji jego piloci latali na korzyść X i VI dywizjonu bombowego[7].
Uwagi
- ↑ Jerzy Pawlak, Polskie eskadry ..., s. 249 podał, że pluton został sformowany w mobilizacji niejawnej w dniach 24-31 sierpnia 1939 r. na bazie eskadry treningowej 6 plot.
Przypisy
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ..., s. 465.
- ↑ Pawlak 1982 ↓, s. 249.
- ↑ Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń ..., s. 1096. Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939, s. 600, 604.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 443.
- ↑ Adam Kurowski, Lotnictwo polskie w 1939 roku, s. 65.
- ↑ Pawlak 1991 ↓, s. 442.
- ↑ Pawlak 1982 ↓, s. 250.
Bibliografia
- Ryszard Bartel, Jan Chojnacki, Tadeusz Królikiewicz, Adam Kurowski, Z historii polskiego lotnictwa wojskowego 1918-1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1978.
- Adam Kurowski, Lotnictwo polskie w 1939 roku, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1962.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1982. ISBN 83-206-0281-5.
- Jerzy Pawlak: Polskie eskadry w wojnie obronnej 1939. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1991. ISBN 83-206-0795-7.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja, Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, Warszawa 2010, ISBN 978-83-86100-83-5.
|
Media użyte na tej stronie
RWD 8 trainer
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).
Roundel of the Polish Air Force (1921–1993).