Pn11

Pn11
Ilustracja
Producent

Floridsdorf, BMMF

Lata budowy

1908

Układ osi

1'C2'

Wymiary
Masa służbowa

138,6 t

Długość

13 137 mm

Długość z tendrem

21 530 mm

Wysokość

4510 mm

Średnica kół napędnych

2140 mm

Średnica kół tocznych

1034 mm

Napęd
Trakcja

parowa

Ciśnienie w kotle

15 atm

Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna

100 km/h

Portal Transport szynowy

Pn11 – polskie oznaczenie parowozu pospiesznego austro-węgierskiej serii kkStB 210.

Historia

Parowozy kkStB serii 210 zbudowano jedynie w liczbie 11 egzemplarzy. Po zakończeniu I wojny światowej 9 trafiło do Polski. Oznaczono je serią PKP Pn11 i numerami inwentarzowymi od Pn11-1 do Pn11-9. Służyły do prowadzenia pociągów pospiesznych na południu Polski.

Po 17 września 1939 najpewniej 6 zdobycznych parowozów Pn11 przejął Ludowy Komisariat Transportu (NKPS) ZSRR. Otrzymały oznaczenie Пн11. Po agresji III Rzeszy na ZSRR w czerwcu 1941 siły niemieckie zdobyły owe 6 egzemplarzy parowozów Пн11, które przemianowano na serię Baureihe 16.05 z numerami inwentarzowymi od 16.051 do 16.056.

Po II wojnie światowej rewindykowano z Czechosłowacji, Austrii i Niemiec 6 parowozów Pn-11, które otrzymały odmienne niż w 20-leciu międzywojennym numery inwentarzowe (w zakresie Pn11-1 do Pn11-6). Zakończyły one służbę w PKP w 1950.

Niektóre egzemplarze podobnych parowozów Pn12 zostały błędnie przypisane do serii Pn11 po II wojnie światowej, jak Pn11-7 do Pn11-12. Oznaczenia poprawiono dopiero w ostatnich dwóch latach ich służby.

Egzemplarz kkStB 210.05, czyli PKP Pn11-4, pozostał w ZSRR jako Пн11-4.

Bibliografia

Media użyte na tej stronie

KkStB 210.png
A kkStB 210.09 pályaszámú gyorsvonati mozdonya