Pn12

Pn12 (kkStB 310)

Lokomotywa ÖBB 310.23
Lata budowy	1908–1918
Układ osi	1’C’2 (1-3-2)
Wymiary
Masa służbowa	86–88,7 t
Długość	13000 mm
Rozstaw osi skrajnych	2220 mm
Średnica kół napędnych	2100 mm
Średnica kół tocznych	995 mm
Napęd
Trakcja	parowa
Typ tendra	21D11
Ciśnienie w kotle	16 atm.
Powierzchnia ogrzewalna kotła	212,9 m²
Powierzchnia przegrzewacza	43,3 m²
Powierzchnia rusztu	4,62 m²
Średnica cylindra	390/660 mm
Skok tłoka	720 mm
Parametry eksploatacyjne
Prędkość konstrukcyjna	100 km/h
Portal Transport szynowy

Pn12 – polskie oznaczenie pospiesznych parowozów austriackiej serii kkStB 310, zaprojektowanej przez Karla Gölsdorfa. Wyposażone w silnik sprzężony, czterocylindrowy na parę przegrzaną. Pierwotnie kursowały na linii Wiedeń – Kraków oraz Kraków – Lwów.

Po I wojnie światowej na stanie PKP znalazło się 12 parowozów Pn12 oznaczonych numerami inwentarzowymi Pn12-1 do Pn12-12 oraz 10 sztuk z kotłami projektu Johana Brotana oznaczone numerami Pn12-13 do Pn12-22. Jeden parowóz Pn12 został zniszczony w katastrofie kolejowej, a drugi w zamachu terrorystycznym OUN. Po klęsce Polski w 1939 r. ocalałe maszyny Pn12 przejęły koleje Ludowego Komisariatu Transportu (NKPS) ZSRR (17 egz.) oraz III Rzeszy (4 egz.).

Nieliczne rewindykowane po wojnie egzemplarze zostały ostatecznie skreślone ze stanu PKP w 1950 r.

Podstawowe dane techniczne

• Masa służbowa: 86–88,7 t
• Największy nacisk osi: 14,6 t
• Tender serii: 21D11
• Liczba osi: 4
• Pojemność skrzyni wodnej: 21–27 m³
• Pojemność skrzyni węglowej: 9–10 t

Galeria

Zobacz też

• Pn11

Linki zewnętrzne

• Parowozy w Polsce Pn12.
• Parowozy Pn12 przejęte w 1939 r. przez ZSRR i III Rzeszę.. scado.narod.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-05-16)].