Pneumoencefalografia
Pneumoencefalografia (wentrykulografia powietrzna, ang. pneumoencephalography) – inwazyjny zabieg diagnostyczny ośrodkowego układu nerwowego, polegający na zastąpieniu części płynu mózgowo-rdzeniowego powietrzem, tlenem albo helem wprowadzonym przez nakłucie do kanału rdzenia kręgowego i wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego głowy. Gazy kontrastują dobrze układ komorowy mózgowia, co pozwalało uzyskać przyżyciowy obraz komór mózgowia zanim wynaleziono i udoskonalono inne techniki diagnostyki obrazowej układu nerwowego, TK i MRI. Metodę stosowano szeroko w połowie XX wieku, zarzucono niemal całkowicie w latach 80. Przeprowadzenie badania było niezmiernie bolesne dla pacjenta i obarczone poważnym ryzykiem powikłań. Wcześniej stosowaną metodą z której rozwinęła się pneumoencefalografia była wentrykulografia, w której powietrze wprowadzano do układu komorowego przez otwory wiercone w czaszce.
Przypisy
- ↑ Dandy WE. Röntgenography of the brain after the injection of air into the spinal canal. „Ann Surg”. 70 (4), s. 397-403, 1919.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.photograph of a roentgenogram of the head after an intraspinous injection of the air (pneumoencephalography procedure). The brain sulci and cisterna are visible.