Pniówno
| ||||
| ||||
Kościół filialny w Pniównie | ||||
Państwo | Polska | |||
---|---|---|---|---|
Województwo | lubelskie | |||
Powiat | chełmski | |||
Gmina | Wierzbica | |||
Liczba ludności (2011) | 345[1] | |||
Strefa numeracyjna | 82 | |||
Kod pocztowy | 22-150[2] | |||
Tablice rejestracyjne | LCH | |||
SIMC | 0109493 | |||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | ||||
51°14′35″N 23°20′38″E/51,243056 23,343889 |
Pniówno (ukr. Пнівно, ros. Пневно) – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Wierzbica.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa chełmskiego.
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
1027060 | Majdan | część wsi |
0109501 | Popówka | część wsi |
1027136 | Szupki | część wsi |
Religia
Pierwsze wzmianki o istnieniu w Pniównie parafialnej cerkwi prawosławnej św. Paraskewy pochodzą z 1468 roku[5]. Cerkiew wspominana jest także w rejestrach podatkowych z roku 1564[6]. W drugiej połowie XVII wieku wybudowano w pobliżu dotychczasowej świątyni nową, drewnianą cerkiew Przemienienia Pańskiego (Spasa) z fundacji Wiktora Bokowieckiego[7]. Akt wizytacji z 1741 roku wymienia już tylko cerkiew św. Paraskewy, która wymagała wielkiego remontu[8]. W latach 1779–1788 z fundacji Józefa Komorowskiego, kasztelana bełskiego wybudowano nową, drewnianą cerkiew św. Paraskewy[9]. Od roku 1863 należała do niej cerkiew filialna św. Jana Chrzciciela w Olchowcu (zniszczona w 1938 roku). W 1867 roku remontowana. W 1872 roku cerkiew parafialna liczyła około 700 wiernych[10]. Od roku 1875 prawosławna. W roku 1920 została zamieniona na kościół rzymskokatolicki. W latach 1939–1944 służyła powtórnie jako cerkiew prawosławna, zaś od 1945 jako kościół rzymskokatolicki[9]. Całość rozebrano w drugiej połowie XX wieku. W Pniównie znajduje się niewielki cmentarz prawosławny z częściowo zachowanymi nagrobkami. Obecnie w Pniównie funkcjonuje kaplica rzymskokatolicka, jako filia parafii w Wierzbicy.
Przypisy
- ↑ Ludność w miejscowościach statystycznych według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2017-07-15].
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 940 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Іван Петрович Крип'якевич (Krypjakewycz): Церкви Холмщини і Підляшшя. Холм (Chełm): 1944, s. 45-49.
- ↑ Andrzej Gil: Prawosławna eparchia Chełmska do 1594. Lublin-Chełm: 1999, s. 166.
- ↑ Акты, издаваемые Виленскою комиссиею для разбора древних актов.. Wilno: 1896, s. 289.
- ↑ APL, KGKCh, sygn. 772, a. 116
- ↑ a b KZSzP. Z. 5. Powiat Chełmski. Warszawa: 1968, s. 42.
- ↑ Andrzej Saładiak: Pamiątki i zabytki kultury ukraińskiej w Polsce. s. 364.
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Autor: Mixailphry, Licencja: CC BY 3.0
Kościół filialny w Pniównie w miejscu byłej cerkwi prawosławnej, w tle widoczne krzyże i tablica upamiętniająca istnienie parafii prawosławnej.
Autor: Smat, Licencja: CC BY-SA 2.0
Location map
Autor: Mixailphry, Licencja: CC BY 3.0
Cmentarz prawosławny w Pniównie znajdujący się na wzgórzu między polami.