Połączenia międzykomórkowe
 | Ten artykuł należy dopracować |
Połączenia międzykomórkowe – połączenia występujące między komórkami, powstające przy udziale błony komórkowej oraz białkowych struktur cytoplazmatycznych. Zapewniają właściwe funkcjonowanie oraz integralność tkanek. Posiadają różną budowę w zależności od stopnia rozwoju tkanki, pełnionych funkcji i miejsca usytuowania w organizmie. Stąd rozróżnia się kilka odmiennych typów[1][2]:
- Połączenia mechaniczne:
- połączenia zwierające – łączą związki aktyny w jednej komórce z podobnymi związkami w sąsiednich komórkach
- desmosomy (łac. maculae adherentes)
- połączenia przylegające (łac. zonullae adherentes)
- połączenia septalne
- połączenia asymetryczne
- półdesmosomy (hemidesmosomy) – połączenie pomiędzy komórką nabłonka a jego podstawą
- zagęszczenia subplazmolemalne
- ogniska przylegania
- połączenia zwierające – łączą związki aktyny w jednej komórce z podobnymi związkami w sąsiednich komórkach
- Połączenia barierowe:
- połączenia zamykające – uszczelniają sąsiednie komórki w nabłonku zapobiegając przepływowi cząstek pomiędzy komórkami
- połączenia przegrodowe (desmosom przegrodowy) – tylko u bezkręgowców[1]
- Połączenia komunikacyjne – połączenia międzykomórkowe pozwalające na przechodzenie rozpuszczalnych w wodzie małych jonów i cząsteczek
Przypisy
- ↑ a b 7. Połączenia międzykomórkowe. W: Podstawy cytofizjologii: Praca zbiorowa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1997, s. 92-98. ISBN 83-01-11829-6.
- ↑ 3.2.2 Połączenia międzykomórkowe. W: Wincenty Michał Kilarski: Strukturalne podstawy biologii komórki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 92-102. ISBN 83-01140-70-4.