Połowce (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1921–1928[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | (1919–20: okręg brzeski) | ||
| Powiat | do 1920: brzeski | ||
| Siedziba | |||
| Populacja (1921) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1921) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Połowce (rzadziej Płowce) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1928 roku w woj. poleskim II Rzeczypospolitej (obecnie na pograniczu Polski i Białorusi). Siedzibą władz gminy były Połowce (38 mieszk. w 1921 roku[2]), obecnie wieś w Polsce.
Początkowo gmina należała do powiatu brzeskiego. 12 grudnia 1920 r. została przyłączona do nowo utworzonego powiatu białowieskiego pod Zarządem Terenów Przyfrontowych i Etapowych[3]. W związku z przyłączeniem powiatu do woj. białostockiego z dniem 19 lutego 1921, gminę przywrócono do powiatu brzeskiego w nowo utworzonym woj. poleskim[4]. Gminę zniesiono 18 kwietnia 1928 roku, a jej obszar włączono do gmin Wierzchowice i Wysokie Litewskie[5].
Część obszaru dawnej gminy Połowce, składająca się m.in. z miejscowości Klukowicze, Litwinowicze, Siemichocze, Tymianka, Wólka Nurzecka i Wyczółki i Zubacze (obok drobnych skrawków gmin Wysokie Litewskie, Wołczyn, Wierzchowice i Miedna) jest jedynym fragmentem woj. poleskiego, który po 1945 roku pozostał w Polsce (przyłączonym do powiatu bielskiego w woj. białostockim)[6].
W 1921 roku gmina składała się z 36 miejscowości: Anusin, Augustynka, Bereżyszcze, Bobrówka, Chlewiszcze, Dąbrowa, Hola, Jancewicze, Klateczka, Klukowicze-Folwark, Klukowicze-Wieś, Litwinowicze, Łumianka, Łumno-Folwark, Łumno-Wieś, Piszczatka Bogacka, Piszczatka Połowiecka, Połowce, Semichocze, Stawiszcze, Stołpce, Suchodół, Telatycze-Folwark, Telatycze-Wieś, Telatycze-Potoki, Terechy, Tumin-Folwark, Tumin-Wieś, Turowszczyzna-Folwark, Turowszczyzna-Wieś, Tymianka, Wólka Nurzecka, Wólka Terechowska, Wyczółki-Folwark, Wyczółki-Wieś i Zubacze[2].
Przypisy
- ↑ Od 1921 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. poleskiego.
- ↑ a b c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Dz. Urz. ZTPiE z 1920 r. Nr 5, poz. 43
- ↑ Dz.U. z 1921 r. nr 16, poz. 93 (Art. 3)
- ↑ Dz.U. z 1928 r. nr 46, poz. 452
- ↑ Od 1952 tereny te należą do powiatu siemiatyckiego
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).