Południowe Han

Południowe Han (chiń. upr. 南汉; chiń. trad. 南漢; pinyin Nán Hàn) – krótkotrwałe państwo w południowych Chinach, jedno z Dziesięciu Królestw. Samo zwało się Wielkim Han lub Wielkim Yue.

Dwór tangowski mianował Liu Yina w 905 gubernatorem wojskowym na południu, podnosząc go do rangi Księcia Nanping w 909. Jego brat i następca, Liu Yan, w 917 przyjął tytuł cesarski. Jego państwo, początkowo zwane „Wielkie Yue”, a od 919 „Południowe Han” miało stolicę w Kantonie i obejmowało dzisiejszy Guangdong i większość Guangxi[1]. Cesarstwo to miało charakter cywilny, osłabienie siły militarnej sprowokowało rebelie[2], ale kolejni władcy panowali jeszcze do 971, by się ostatecznie poddać wojskom dynastii Song, ponownie jednoczącej Chiny[1].

Chiny w 923 r.; Południowe Han zaznaczone na granatowo
Władcy Południowego Han 917-971[2]
Imię świątynneImię pośmiertneNazwisko i imięOkres panowaniaNazwa i daty ery panowania
Gaozu (高祖 Gāozǔ)Tianhuang Dadi (天皇大帝 Tiānhuáng Dàdì)Liu Yan (劉巖 Liú Yán)917-941Qianheng (乾亨 Qiánhēng) 917-925

Bailong (白龍 Báilóng) 925-928
Dayou (大有 Dàyŏu) 928-941

brakShang Di (殤帝 Shāng Dì)Liu Bin (劉玢 Liú Bīn)941-943Guangtian (光天 Gŭangtiān) 941-943
Zhong Zong (中宗 Zhōng Zōng)nie używaneLiu Cheng (劉晟 Liú Chéng)943-958Yingqian (應乾 Yìngqiàn) 943

Qianhe (乾和 Qiànhé) 943-958

Houzhu (後主 Hòuzhǔ)brakLiu Chang (劉鋹 Liú Chăng)958-971Dabao (大寶 Dàbăo) 958-971

Przypisy

  1. a b F. W. Mote: Imperial China: 900–1800. Harvard: Harvard University Press, 1999, s. 15.
  2. a b Ulrich Theobald: Southern Han 南漢 (Yue 粵; 917-971). [w:] Chinese History [on-line]. Chinaknowledge, 2000. s. Ten States 十國 (902-979). [dostęp 2012-03-08]. (ang.).

Media użyte na tej stronie