Pożyżewska
![]() Pożyżewska (po prawej) i Breskuł (po lewej) | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | Pasmo Czarnohory, Beskidy Połonińskie, Beskidy Wschodnie, Karpaty |
Wysokość | 1822 m n.p.m. |
![]() |
Pożyżewska (ukr. Пожижевська, Pożyżewśka) – szczyt o wysokości 1822 m n.p.m. znajdujący się w paśmie Czarnohory na Ukrainie. Wznosi się w grzbiecie głównym, pomiędzy Breskułem (Брескул, 1911 m) na północnym zachodzie a Dancerzem (Данціж, 1850 m) na południowym wschodzie. Od tego ostatniego Pożyżewska oddzielona jest przełęczą będącą najniższym obniżeniem grzbietu (ok. 1725 m) pomiędzy Howerlą a Popem Iwanem. Południowo-zachodnie zbocza opadają do doliny potoku Ozirnego (Озірний).
Na krótkim bocznym grzbiecie, odchodzącym od szczytu w kierunku północno-wschodnim i zajętym przez połoninę, znajdują się budynki stacji meteorologicznej i botanicznej. Badania naukowe rozpoczęto tu w roku 1899 i skupiały się one na przystosowaniu roślin górskich dla celów gospodarczych, udoskonaleniu metod wypasu owiec oraz eksperymentach z zastosowaniem sztucznych nawozów. Podczas I wojny światowej stacja została poważnie zniszczona, a jej odbudową zajęli się polscy naukowcy (m.in. Tadeusz Wilczyński) tuż po zakończeniu działań zbrojnych już w wolnej Polsce. Ponowne otwarcie nastąpiło w 1923 roku a stacja stała się Połoninowym Oddziałem Stacji Botaniczno-Rolniczej we Lwowie. Dostarczyła ona polskim badaczom dużych możliwości poznawczych fauny Czarnohory, co zaowocowało wieloma nowymi odkryciami botanicznymi[1]. Obecnie stojące tu budynki wybudowano w latach 70. i 80. XX wieku.
W okresie międzywojennym przez szczyt przebiegała granica pomiędzy Polską a Czechosłowacją (słupek graniczny nr 37). Przez trawiasty wierzchołek prowadzi szlak turystyczny wiodący głównym grzbietem Czarnohory.
Przypisy
- ↑ Biografia Tadeusza Wilczyńskiego w Wiadomościach Botanicznych autorstwa prof. Andrzeja Środonia
Bibliografia
- Karolina Kwiecień: Czarnohora, Połoniny Hryniawskie, Świdowiec. Góry Ukrainy z plecakiem. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2006. ISBN 83-60506-15-9.
Linki zewnętrzne
- Archiwalne widoki góry w bibliotece Polona
Media użyte na tej stronie
Mapa topograficzna (lokalizacyjna) Czarnohory
Autor: Uwe Dedering, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Carpathians.
- Projection: Equirectangular projection, strechted by 148.0%.
- Geographic limits of the map:
- N: 50.0° N
- S: 44.25° N
- W: 16.0° E
- E: 27.5° E
- GMT projection: -JX19.473333333333333cd/14.410266666666665cd
- GMT region: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- GMT region for grdcut: -R16.0/44.25/27.5/50.0r
- Relief: SRTM30plus.
- Made with Natural Earth. Free vector and raster map data @ naturalearthdata.com.
Mapa topograficzna (lokalizacyjna) obejmująca swoim zasięgiem Czarnohorę, Połoniny Hryniawskie (Hryniawy), Góry Jałowiczorskie (Jałowiczory) oraz Karpaty Marmaroskie (Marmarosze, w tym Góry Rachowskie i Czywczyńskie, Czywczyny)
Black up-pointing triangle ▲, U+25B2 from Unicode-Block Geometric Shapes (25A0–25FF)
Autor: Rafał Kozubek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Pożyżewska (po prawej) i Breskuł (po lewej).