Pożywka Chapmana
Pożywka Chapmana – pożywka typu wybiórczo-różnicującego stosowana do hodowli gronkowców. Wykorzystuje się w niej fakt, że stafylokoki są w stanie rosnąć przy wysokim stężeniu chlorku sodu, w przeciwieństwie do większości bakterii. Staphylococcus aureus i Staphylococcus saprophyticus fermentują mannitol, natomiast Staphylococcus epidermidis nie (element różnicujący pożywki). S. aureus można odróżnić od S. saprophyticus testem na koagulację – po wrzuceniu do krwi pierwszy ścina osocze, drugi nie[1].
Gronkowiec złocisty w warunkach tlenowych i względnie beztlenowych wzrasta w postaci kolonii otoczonych żółtą strefą – zmiana barwy podłoża z różowej na żółtą jest wynikiem rozkładu mannitolu i zakwaszeniu środowiska. Podobnie zachowują się niektóre szczepy Staphylococcus saprophyticus, wykazujące te właściwości w warunkach tlenowych. Staphylococcus epidermidis nie rozkłada mannitolu i rośnie w postaci białych kolonii, nie powodując zmiany barwy pożywki[2].
Poza czynnikami wzrostu (bulion, pepton) agar zawiera również NaCl (zazwyczaj w stężeniu 7,5% dla zahamowania wzrostu bakterii innych niż gronkowce), mannitol oraz czerwień fenolową.
Przypisy
Bibliografia
- Podstawy mikrobiologii lekarskiej, Leon Jabłoński (red.), Maria Teresa Cybulska, Warszawa: PZWL, 1979, s. 496, ISBN 83-200-0181-1, OCLC 233484049.
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
Media użyte na tej stronie
The Star of Life, medical symbol used on some ambulances.
Star of Life was designed/created by a National Highway Traffic Safety Administration (US Gov) employee and is thus in the public domain.Autor: Navaho, Licencja: CC BY-SA 4.0
Płytka z podłożem Chapman'a (MSA) po 24 godzinnej inkubacji, z wysianym inokulum szczepów: Micrococcus sp. (1), S. epidermidis (2), S. aureus (3). Żółte odbarwienie podłoża w strefie wzrostu S. aureus jest oznaką fermentacji mannitolu.