Pobożne Nauczycielki Filippini

Pobożne Nauczycielki Filippini
Herb zakonu
Skrót zakonny

MPF

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Założyciel

Łucja Filippini

Data zatwierdzenia

1728

Liczba członków

750 (2005 r.)

Figura św. Łucji Filippini przed domem zgromadzenia żeńskiego Pobożnych Nauczycielek Filippini w Rzymie

Pobożne Nauczycielki Filippini – żeńskie zgromadzenie zakonne na prawie papieskim, członkowie tej wspólnoty religijnej dodają do swojego nazwiska skrót utworzony z pierwszych liter włoskojęzycznej nazwy zgromadzenia Maestre Pie Filippini M.P.F.[1]

Historia

Zgromadzenie powstało na wzór wspólnoty Maestre Pie Venerini (Pobożne Nauczycielki Venerini), założonego przez Różę Venerini za pozwoleniem kardynała Marcantonio Barbarigo, biskupa diecezji Viterbo (Montefiascone), w celu edukacji dziewcząt. Hierarcha nie przypuszczał, że siostry zakonne poprowadzą działalność poza jego diecezją, ale w 1707 jedna z Pobożnych Nauczycielek, Łucja Filippini (1672-1732), z pomocą ekscelencji Aleksandra Bonaventura i pobożnych pracowników, którzy posługiwali w parafii św. Wawrzyńca ai Monti, otworzono szkołę w Rzymie, dając podstawę niezależnemu oddziałowi instytutu Venerini[2].

Filippini została zmuszona do zamknięcia tej szkoły, ale w 1708 otworzyła inną przy kościele św. Marii w Traspontina. Do jej śmierci Nauczycielki prowadziły około 40 szkół (w Rzymie, Lacjum, na obszarze Toskanii, gdzie zostały zaproszone przez Kosmę III Medyceusza). Instytut w 1728 został zatwierdzony przez papieża Leona XII i podlegał Stolicy Apostolskiej aż do 1963, kiedy to przeszedł pod kontrolę Kongregacji Zakonnej[2].

Założycielka została beatyfikowana w 1926, a następnie ogłoszona świętą przez papieża Piusa XI w dniu 22 czerwca 1930[3].

Działalność

Pobożne Nauczycielki Filippini poświęcają się sprawom edukacji chrześcijańskiej wśród młodych[2]. Poza Włochami, są one obecne również w Albanii, Brazylii, Eritrei, Etiopii, Indiach, Wielkiej Brytanii i w Stanach Zjednoczonych[4]. Dom Generalny znajduje się w Rzymie[1].

Dnia 31 grudnia 2005 Wspólnota liczyła 750 sióstr zakonnych w 110 domach[1].

Przypisy

  1. a b c Ann. Pont. 2007, p. 1621.
  2. a b c DIP, vol. V (1978), coll. 828-831, voce a cura di G. Rocca.
  3. Bibliotheca Sanctorum, vol. VIII (1967), coll. 257-260, voce a cura di L. Chierotti.
  4. http://www.filippiniusa.org/index.cfm?%7CWhere we are?|18-7-2009

Bibliografia

  • Annuario Pontificio per l'anno 2007, Città del Vaticano: Libreria Editrice Vaticana, 2007, ISBN 978-88-209-7908-9, OCLC 456597796.
  • Bibliotheca Sanctorum (12 voll.), Istituto Giovanni XXIII nella Pontificia Università Lateranense, Roma 1961-1969.
  • Guerrino Pelliccia e Giancarlo Rocca (curr.), Dizionario degli Istituti di Perfezione (10 voll.), Edizioni paoline, Milano 1974-2003.

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

FilippiniMP.JPG
Emblem of the Maestre Pie Filippini (Religious Teachers Filippini), from a incision 1800
Lucia Filippini.jpg
Autor: Stanisław Gurba, Licencja: CC BY-SA 4.0
Figura św. Łucji Filippini przed domem zgromadzenia Żeńskiego Pobożne Nauczycielki Filippini w Rzymie