Podłaźce
Widok ze Sromowiec Niżnych | |
Państwo | |
---|---|
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość | 700–794 m n.p.m. |
Zagospodarowanie | pastwisko |
49°24′23″N 20°24′47″E/49,406389 20,413056 |
Podłaźce – polana w Pieninach Właściwych. Taką nazwę ma w większości źródeł[1][2][3]. Znajduje się u południowych podnóży Masywu Trzech Koron. Dawniej była to jedna polana[1][3], jednak środkowa część polany zarosła lasem i w 2020 roku są to już dwie odrębne polany. Dla dolnej polany mapa lotnicza Geoportalu podaje nazwę Podłazcze, górna jest bez nazwy[4], ale w niektórych pracach naukowych ma nazwę Nadłaźce[5].
Dolna polana położona jest na wysokości około 460–520 m np. m. i opada w południowym kierunku do doliny Szopczańskiego Potoku. Znajduje się za pasem drzew w odległości około 100 m na północny wschód od schroniska „Trzy Korony”, poza obszarem Pienińskiego Parku Narodowego, w granicach wsi Sromowce Wyżne, w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, gminie Czorsztyn[4].
Dawniej polana (traktowana jako całość, czyli polana Podłazcze i Nadłaźce) była intensywnie wykorzystywana przez mieszkańców Sromowiec Wyżnych jako pastwisko oraz pole orne. Dzięki południowej ekspozycji na zespole tych polan występują rzadkie w Polsce gatunki zwierząt, m.in. ropucha zielona, kumak górski, gniewosz plamisty, a także pospolita żmija zygzakowata[6]. W 2009 r. odłowiono tu nowe dla Pienin gatunki chrząszczy z rodziny stonkowatych: Altica olerace, Aphthona pygmaea, Cassida rubiginosa, Luperus xanthopoda, Phyllotreta striolata, Phyllotreta vittula[7]. W latach 2007–2009 na zespole tych polan znaleziono aż 41 gatunków grzybów, wśród których 8 to grzyby nie notowane nigdzie indziej w Polsce, lub występujące bardzo rzadko[8]. W latach 1987–1988 znaleziono tu bardzo rzadkie, w Polsce zagrożone wyginięciem gatuneki porostów: pałecznik jodłowy Calicium abietinum, trzonecznica żółta Chaenotheca chrysocephala, popielak pylasty Imshaugia aleurites, ochrost niepozorny Ochrolechia arborea, płucnik modry Platismatia glauca, brodaczka kępkowa Usnea hirta[9].
Przypisy
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [dostęp 2021-09-28] .
- ↑ Józef Nyka, Pieniny, wyd. IX, Latchorzew: Wyd. Trawers, 2006, ISBN 83-915859-4-8 .
- ↑ a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008 .
- ↑ a b Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [dostęp 2021-09-28] .
- ↑ Grzegorz Vončina , Adam Stebel , Materiały do flory mchów (Bryophyta) pienińskiego pasa skałkowego (Karpaty Zachodnie), „Pieniny. Przyroda i człowiek”, 14, 2016, s. 79–89 .
- ↑ Polana Podłaźce [dostęp 2021-09-28] .
- ↑ Radosław Ścibior , Nowe dane o chrząszczach stonkowatych (Coleoptera: Chrysomelidae) odłowionych na obszarze Pienin, „Wiad. entomol.”, 32 (2), Poznań 2013, s. 113–117 .
- ↑ Piotr Chachuła , Monitoring grzybów wielkoowcnikowych w Pienińskim Parku Narodowym, „Roczniki bieszczadzkie”, 18, 2010, s. 312–323 .
- ↑ Józef Kiszka , Zbigniew Szeląg , Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63 .
Media użyte na tej stronie
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Relief Location map of Lesser Poland Voivodeship, Poland. Geographic limits of the map:
- N: 50.59 N
- S: 49.07 N
- W: 18.92 E
- E: 21.55 E