Pod dachami Paryża

Pod dachami Paryża
Sous les toits de Paris
Gatunekmusical, komedia romantyczna, dramat
Rok produkcji1930
Data premiery1930
Kraj produkcjiFrancja
Językfrancuski
Czas trwania96 min
ReżyseriaRené Clair
ScenariuszRené Clair
Główne roleAlbert Préjean
Pola Illéry
Gaston Modot
Raymond Aimos
Paul Ollivier
MuzykaArmand Bernard
Raoul Moretti (piosenki)
René Nazelles (piosenki)
ZdjęciaGeorges Périnal
Georges Raulet
ScenografiaRené Clair
MontażRené Le Hénaff
WytwórniaFilms Sonores Tobis

Pod dachami Paryża (fr. Sous les toits de Paris) – francuski film fabularny z 1930 roku w reżyserii René Claira[1]. Prawdopodobnie pierwsza komedia muzyczna wyprodukowana we Francji (aczkolwiek temat filmu różni go od typowych produkcji tego gatunku) i pierwszy dźwiękowy film francuski, który odniósł wielki sukces międzynarodowy.

Fabuła

Akcja filmu rozpoczyna się w proletariackiej dzielnicy Paryża, Albert, mieszkający na poddaszu uliczny śpiewak bez grosza spotyka piękna rumuńską dziewczynę Polę i zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia; nie jest jednak sam, jego najlepszy przyjaciel Louis i typ spod ciemnej gwiazdy Fred są nią również zauroczeni. Pewnego wieczoru Fred kradnie klucz do mieszkania Poli. Czując niebezpieczeństwo Pola decyduje się nie wracać na noc do domu. Ten wieczór spędza z Albertem który niechętnie pozostając dżentelmenem zasypia na podłodze ustępując Poli swe łóżko. Po niedługim czasie Pola i Albert decydują się na małżeństwo. Jednak los ma inne plany. Złodziejaszek Émile podrzuca do mieszkania Alberta swój łup, który wkrótce odnajduje policja. Albert dostaje się do więzienia. Pola znajduje pocieszenie w przyjacielu Alberta – Louisie. Jakiś czas później Émile zostaje przyłapany. Przyznaje się że Albert nigdy nie był jego wspólnikiem, tym samym zwraca mu wolność. Podczas pobytu Alberta w więzieniu Fred wraca do Poli, wkrótce dowiaduje się o zwolnieniu Alberta i ze złości prowokuje walkę na noże. Louis przychodzi Albertowi z pomocą, jednak przyjaźń ich jest przesłonięta świadomością uczuć jakimi obydwoje darzą Polę. Sytuację rozstrzyga Albert decydując oddać Polę Louisowi.

Przypisy

Linki zewnętrzne