Podenco z Ibizy

Podenco z Ibizy

Podenco z Ibizy - suka odmiany gładkowłosej
Inne nazwy	Podenco Ibicenco, Ibizan Warren Hound
Kraj patronacki	Hiszpania
Kraj pochodzenia	Hiszpania[1]
Wymiary
Wysokość	66 - 72 cm (psy), 60 - 67 cm (suki)
Masa	18 - 22.5 kg
Klasyfikacja
FCI	Grupa V, Sekcja 7, nr wzorca 89
AKC	Hound
ANKC	Grupa 4 (Hounds)
CKC	Grupa 2 - Hounds
KC(UK)	Hound
NZKC	Hounds
UKC	Sighthounds and Pariah Dogs
Wzorce rasy
FCI AKC KC(UK) NZKC

Podenco z Ibizy – jedna z ras psów, należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych, zaklasyfikowana do sekcji pierwotnych ras myśliwskich. Nie podlega próbom pracy^[1].

Rys historyczny

Przodkami tej rasy były psy faraona dawnego typu. Zachowały się one na Balearach, gdzie brały udział w polowaniach (pojedynczo lub w sforze) na króliki oraz ptactwo.

Starożytni Egipcjanie, Rzymianie i Fenicjanie wykorzystywali psy tej rasy do polowań na małą zwierzynę łowną. Wyostrzony wzrok psów pomagał w zlokalizowaniu królików i innych ofiar niewielkich rozmiarów.

Wygląd

Szata i umaszczenie

Ciało Podenca z Ibizy pokryte jest sierścią o rudej lub płowej maści. Na klatce piersiowej, czole i łapach występują niekiedy białe łaty. Podenco z Ibizy występuje w dwóch odmianach: gładkowłosej i szorstkowłosej.

Budowa

Rasę tę charakteryzują stojące uszy, osadzone na linii oczu; długa i lekko wygięta szyja; klatka piersiowa głęboka i płaska; Linia grzbietu opadająca ku silnemu tyłowi; ogon cienki, nisko osadzony; nogi długie i proste.

Zachowanie i charakter

Pies szybko przywiązuje się do właściciela, ale nie potrzebuje stałego i nadmiernego zainteresowania z jego strony. Niezależny i przyjazny wobec ludzi, wykazuje agresję w stosunku do innych psów. Posiada silny instynkt łowiecki. Zalecane jest wczesne szkolenie w zakresie posłuszeństwa i socjalizacji. Wymaga podejścia konsekwentnego i cierpliwego podczas nauki.

Przypisy

Bibliografia

• Alain Fournier: Ilustrowana encyklopedia psów rasowych. Warszawa: Carta Blanca. Grupa Wydawnicza PWN, 2012. ISBN 978-83-7705-179-5.
• Eva Maria Krämer: Rasy psów. Warszawa: Oficyna Wydawnicza MULTICO, 1998, s. 278. ISBN 83-7073-122-8.