Podgórze Wilamowickie

Podgórze Wilamowickie
Mapa regionu
MegaregionRegion Karpacki
ProwincjaKarpaty Zachodnie z Podkarpaciem Zachodnim i Północnym
PodprowincjaPodkarpacie Północne
MakroregionKotlina Oświęcimska
MezoregionPodgórze Wilamowickie
Zajmowane
jednostki
administracyjne
Polska:
woj. małopolskie
woj. śląskie

Podgórze Wilamowickie (512.23) – mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, stanowiący południowo-wschodnią część Kotliny Oświęcimskiej. Region graniczy od północy z Doliną Górnej Wisły, od południowego zachodu z Pogórzem Śląskim a od południowego wschodu z Pogórzem Wielickim; na samym wschodzie styka się z Rowem Skawińskim. Region leży na pograniczu województw małopolskiego i śląskiego. Przez analogię do sąsiednich regionów z nazwą pogórze, często spotykana jest niepoprawna forma Pogórze Wilamowickie.

Podgórze Wilamowickie jest wysoczyzną osiągającą wysokości od 280 do 300 m n.p.m. i od 30 do 70 m ponad dna dolin. Podłoże zbudowane jest na powierzchni z lessów, żwirów karpackich i resztek pokrywy morenowych; niżej z osadów morskich miocenu. Region porozcinany jest dolinami Soły, Skawy i Wieprzówki.

Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Kęty i Wilamowice (na skraju).

Podgórze Wilamowickie rozpościera się na terenie gmin: Wilamowice, Bestwina, Kęty, Osiek, Polanka Wielka, Oświęcim, Wieprz, Andrychów, Przeciszów, Zator, Spytkowice, Brzeźnica i Czernichów.

Bibliografia

  • J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (​ISBN 83-01-13897-1​)
  • Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, (​ISBN 83-01-12677-9​)


Media użyte na tej stronie

512.23 Podgórze Wilamowickie.png
Autor: Qqerim, Licencja: CC BY-SA 4.0

Physico-geographical regionalization of Poland
Mezoregion 512.23 Wilamowice Foothills
Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski

Mezoregion 512.23 Podgórze Wilamowickie