Podgrodzie Kaliskie (gmina)
| gmina wiejska | |||
| 1936-1954[1] | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | 1936-38: łódzkie | ||
| Powiat | |||
| Siedziba | |||
| Populacja (1946) • liczba ludności |
| ||
| Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal  Polska | |||
Podgrodzie Kaliskie (od 1973 Dobrzec) – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1936-1954 w woj. łódzkim i poznańskim. Siedzibą władz gminy był Kalisz, który stanowił odrębną gminę miejską[3][4].
Gmina Podgrodzie Kaliskie powstała 1 stycznia 1936 roku w powiecie kaliskim w woj. łódzkim z obszaru zniesionych gmin Kalisz, Tyniec i Żydów[5]. 1 kwietnia 1938 roku gminę wraz z całym powiatem kaliskim przeniesiono do woj. poznańskiego[6].
Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 26 gromad: Biskupice, Borek, Chełmce, Dobrzec, Kościelna Wieś, Majków, Majków kol., Nędzerzew, Nosków, Pawłówek, Piwonice, Piwonice kol., Pólko, Rajsków, Skarszew, Skarszewek, Skarszewek kol., Sulisławice, Sulisławice kol., Szczypiorno, Szosa Turecka, Warszówka, Winiary, Wojciechówka, Wolica i Żydów[7].
Jednostka została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8]. Po reaktywowaniu gmin z dniem 1 stycznia 1973 roku gminy Podgrodzie Kaliskie nie przywrócono, utworzono natomiast jej terytorialny odpowiednik, gminę Dobrzec[9]. Obecnie duża część obszaru dawnej gminy wchodzi w skład Kalisza.
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Powszechny Sumaryczny Spis Ludności z dn. 14.II.1946 r., Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1947, s. 47.
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Dz.U. z 1935 r. nr 96, poz. 607
- ↑ Dz.U. z 1937 r. nr 46, poz. 350
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).