Podhorce (powiat tomaszowski)

Podhorce

wieś
Widok kościoła od strony cmentarza
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	tomaszowski
Gmina	Tomaszów Lubelski
Liczba ludności (2011)	445[1]
Strefa numeracyjna	84
Kod pocztowy	22-600[2]
Tablice rejestracyjne	LTM
SIMC	0902369
Położenie na mapie gminy wiejskiej Tomaszów Lubelski Podhorce
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Podhorce
Położenie na mapie województwa lubelskiego Podhorce
Położenie na mapie powiatu tomaszowskiego Podhorce
50°29′12″N 23°31′39″E/50,486667 23,527500

Szkoła

Gminny Ośrodek Kultury

Podhorce – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie tomaszowskim, w gminie Tomaszów Lubelski^[3][4].

W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa zamojskiego.

Wieś stanowi sołectwo gminy Tomaszów Lubelski^[5].

Integralne części wsi

Kościół

Historia

Wieś Podhorce położona jest w województwie lubelskim, na wysokości 270 m n.p.m. Krainy geograficzne, na pograniczu których leży, to Grzęda Sokalska i Środkowe Roztocze. W X wieku wchodziły one w obszar zwany Grodami Czerwieńskimi. Były to ziemie etnicznie mieszane, sąsiadujące z Lędzianami i Wiślanami. Ziemie te przechodziły pod wpływy Polski, Rusi Kijowskiej, Litwy i Węgier.

Data powstania wsi Podhorce jest nieznana. Historia jej dokładniej rysuje się dopiero w dokumentach pochodzących z XIX, m.in. w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego. Wcześniej wzmiankowana była w 1409 r. w księgach łacińskiej parafii w Gródku. Wówczas jej posiadaczem był Mikołaj z Podhorzec, a w 1564 roku wśród właścicieli figurują Podhoreccy, Zwiantowcy i Dunikowscy. W XVIII wieku wymienieni są Góździowie i Rulikowscy.

Podczas I rozbioru wieś trafiła do Austrii. W roku 1809 okręg zamojski przyłączono do Księstwa Warszawskiego, a po upadku Napoleona Bonapartego w 1815 roku wieś stała się częścią Królestwa Polskiego pod zaborem Cesarstwa Rosyjskiego.

Działania wojenne 1914-1918 przyniosły zmiany. W październiku 1917 r. cerkiew rekoncyfikowano na kościół katolicki. Mieszkańcy zbudowali dużą, parterową szkołę. Uaktywniła się Ochotnicza Straż Pożarna, która powstała w 1912 r. Młodzież działała w ZMW „Wici” i w Stowarzyszeniu Młodzieży Katolickiej pod opieką ks. T. Woźniaka. We wsi erygowano parafię. W okresie międzywojennym wieś zamieszkiwała ludność polska, żydowska i ukraińska, zajmująca się przede wszystkim rolnictwem. Byli wśród niej szewcy, kowale, murarze, młynarze, stolarze, bednarze.

We wrześniu 1939 r. doszło tutaj do spotkania dwóch agresorów: niemieckiego i radzieckiego. Mieszkańcy wsi byli świadkami walki pod Tomaszowem Lubelskim. Od 17-23 IX rozpoczął się dla nich 5-letni okres okupacji. Wieś znalazła się w obrębie Generalnego Gubernatorstwa, należała do dystryktu Lublin, powiat zamojski, gmina Majdan Górny. Opór mieszkańców wsi i ich walkę przedstawia Kronika Podhorzec. Wśród mieszkańców wsi są tacy, którzy za swą polskość trafili do ubeckiej katowni w Tomaszowie Lubelskim zwanej „Cybulówką” lub „Smoczą Jamą”.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Podhorce 2.) wś powiat tomaszowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 391 .
• Danuta Kawałko – Zespół kościelny w Podhorcach. dkawalko.wszia.edu.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)].