Podiebradowie

Herb rodu

Podiebradowie, Podiebradowicze – dynastia wywodząca się od króla czeskiego Jerzego z Podiebradów panująca w hrabstwie kłodzkim 1465–1501, księstwie opawskim 1465–1485, księstwie ziębickim 1465–1569 i księstwie oleśnickim 1495–1647.

Książęta Opawy

• 1465-1485 Wiktoryn (syn Jerzego z Podiebradu króla Czech)

Hrabiowie kłodzcy

• 1459-1471 Wiktoryn
• 1465–1498 Henryk I Starszy z Podiebradów (brat)
• 1498–1501 Albrecht Podiebradowicz (syn)

Książęta ziębiccy

• 1459-1500 Wiktoryn
• 1465-1498 Henryk I Starszy (brat)
• 1500-1515 Bartłomiej (syn Wiktoryna)
• 1500-1502 Jerzy (syn Henryka I)
• 1502-1511 Albrecht Podiebradowicz (brat)
• 1511-1548 Henryk II (wnuk Jerzego)
• 1548-1565 Jan (brat)
• 1565-1569 Karol Krzysztof (syn)

Książęta oleśnicy

• 1500-1502 Jerzy (syn Henryka I)
• 1502-1511 Albrecht Podiebradowicz (brat)
• 1511-1548 Henryk II (wnuk Jerzego)
• 1548-1565 Jan (brat)
• 1565-1569 Karol Krzysztof (syn)
• 1569-1617 Karol II (syn Henryka II)
• 1617-1647 Karol Fryderyk (syn)

Książęta na Bierutowie

• do 1587 Henryk III (syn Henryka II)
• 1587-1617 Karol II (brat)
• 1617-1639 Henryk Wacław (syn)

Bibliografia

• Stefan Głogowski, Genealogia Podiebradów, Gliwice 1997.
• Włodzimierz Dworzaczek, Genealogia, cz. 2: Tablice, Warszawa 1959, tabl. 12.