Podrzecze (województwo wielkopolskie)
Ten artykuł od 2014-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Artykuł | 51°51′29″N 17°1′33″E |
---|---|
- błąd | 38 m |
WD | 51°56'N, 17°1'E, 51°56'N, 17°1'E |
- błąd | 20095 m |
Odległość | 1151 m |
wieś | |
pałac w Podrzeczu | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności | 314 |
Strefa numeracyjna | 65 |
Kod pocztowy | 63-800 |
Tablice rejestracyjne | PGS |
SIMC | 0374670 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
51°51′29″N 17°01′33″E/51,858056 17,025833 |
Podrzecze (niem. Podrzetsche) – wieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie gostyńskim, w gminie Piaski.
Wieś rycerska, własność braci Zdzisława i Stanisława Taczanowskich, położona była w 1909 roku w powiecie gostyńskim rejencji poznańskiej w Wielkim Księstwie Poznańskim[1].
W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie leszczyńskim.
Nazwa wzięła się od rzeki płynącej tu 4000 lat temu.
Od XII w. Podrzecze podzielone było na Górne i Dolne. Większość mieszkańców zamieszkiwała Podrzecze Dolne. Podział ten zakończył się około XVIII w. W latach 1930–1980 Podrzecze także było podzielone na Podrzecze I i Podrzecze II. Podrzecze I było mniejsze, znajdowały się tam zabudowania Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Podrzecze jest dość bogatą wsią, znajduje się tam zabytkowy pałac z około 1840 r. Pałac zbudowany dla Mikołaja Beliny-Węsierskiego na wzór zamku gotyckiego, nieotynkowany z cegły. Ostatnim przedwojennym właścicielem był Stanisław Taczanowski, kawaler maltański, jeden z odnowicieli Zakonu Maltańskiego. W XIX wieku obiekt był wielokrotnie rozbudowywany i przebudowywany, obecnie jest nieużywany.
W 1850 roku w Podrzeczu bł. Edmund Bojanowski z Grabonoga założył ochronkę dla dzieci wiejskich. Była to mała wiejska chata, w której pracowały 3 młode dziewczyny, dało to początek Zgromadzeniu, które dzisiaj pracują na całym świecie. Obecnie znajduje się tutaj Dom Zgromadzenia Sióstr Służebniczek, składa się on z dużego domu z kaplicą im. Edmunda Bojanowskiego, przedszkola oraz domu formacyjnego, gdzie młode dziewczyny przygotowują się do życia zakonnego. Co roku w Podrzeczu odbywa się Strefa Militarna największy zlot miłośników historii militarnej.
W pobliżu dzisiejszej wsi Podrzecze zachowały się ślady słowiańskiego grodziszcza sprzed połowy X wieku. Na terenie tym odkryto ok. 100 grobów (pochodzących z okresu ok. XII wieku p.n.e.). Często kładziono zmarłemu na stos i do grobu przedmioty, którymi posługiwał się w życiu. Odnaleziono blisko 140 różnych egzemplarzy przedmiotów. Znajdowały się tam także groby zwierzęce – jest to jeden z sześciu w Polsce grobów zwierzęcych, w tym jedyne w Polsce groby koni. Jest to pod tym względem jedno z najbogatszych cmentarzysk z tego okresu w Polsce.
Przypisy
- ↑ Księga adresowa polskich właścicieli ziemskich Wielkiego Księstwa Poznańskiego z uwzglednieniem powiatu, stacyi poczty, telegrafu, dworca, Poznań 1909, s. 9.
Media użyte na tej stronie
Autor:
Mapa gminy Piaski, Polska
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Greater Poland Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.70 N
- S: 51.05 N
- W: 15.68 E
- E: 19.19 E
Autor:
Mapa powiatu gostyńskiego, Polska
Herb Piasków (powiat gostyński)
Adres wydawniczy: Poznań : L. Durczykiewicz w Czempiniu, 1912 (Poznań : "Praca")
Opis fizyczny: 42 s., [121] s. fot. ; 36 cm