Podwojewodzi

Podwojewodzi (łac. vicepalatinus) – urząd w Koronie I Rzeczypospolitej. Wyznaczany przez wojewodę, czuwał nad rzetelnością miar i wag w województwie, ustalał urzędowe ceny maksymalne, ogłaszane w taksach podwojewodzińskich. Sprawował sądownictwo nad żydami (od 1633, z wyjątkiem województwa krakowskiego) i nad chrześcijanami zamieszkującymi jurydyki zamkowe.

W Wielkim Księstwie Litewskim i w Prusach Królewskich był to urząd ziemski, powstały na początku XVII wieku. Podwojewodzi pruscy i litewscy pełnili niektóre funkcje starosty. Na Litwie nazywany wcześniej namiestnikiem.