Pogrzebień
Artykuł | 50°4′6″N 18°18′0″E |
---|---|
- błąd | 39 m |
WD | 50°4'N, 18°18'E, 50°6'N, 18°20'E |
- błąd | 2327 m |
Odległość | 196 m |
wieś | |
![]() Kościół św. Bartłomieja | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2015) | 1315 |
Strefa numeracyjna | 32 |
Kod pocztowy | 44-285 |
Tablice rejestracyjne | SRC |
SIMC | 0216444 |
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
![]() |
Pogrzebień (niem. Pogrzebin) – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie raciborskim, w gminie Kornowac.
W latach 1945–1954 siedziba gminy Pogrzebień. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa katowickiego.
Geografia
Miejscowość jest położona wysoko na doliną Odry dochodząca w niektórych miejscach do 100 metrów sprawia wrażenie punktu widokowego, o malowniczym położeniu. Z miejscowości widać panoramę doliny Odry z pocysterskimi stawami Wielikąt, na tle wyłaniającego się Beskidu Śląskiego i Śląsko-Morawskiego z Łysą Górą, a po drugiej stronie Góry Opawskie.
Historia
W pobliskiej Lubomii jest zachowane grodzisko Gołężyców, w skład którego plemienia wchodziły również tereny Pogrzebienia. Od 1313 roku wieś należała do klasztoru dominikanek jako wiano Eufemii Ofki. W 1800 roku dobra nabył Jan Nepomucen Larisch, ojciec Luizy, która wyszła za mąż za Josepha von Eichendorffa, a w 1882 roku dobra nabył Artur Baildon.
Inne nazwy miejscowości
- 1258 Pohrzebynia
- 1264 Pogrebyna, Pogrzebyna
- 1313 Pogrebina
- 1358 Pogrebine
- 1532 Pohrebin
- 1679 Pogrzebien
Istniała także rosyjskojęzyczna nazwa wsi – Погребное (trb. „Pogriebnoje”): w czasie II wojny światowej nazwy tej używali radzieccy żołnierze.
Zabytki i osobliwości
Pałac
Pałac w Pogrzebieniu należał do rodziny Larischów, a w 1882 roku Artur von Baildon zakupił ten obiekt dla swojego jedynego syna, pałac stał się posiadłością rodziny von Baildon. W latach 1885–1887 przebudowa nadała mu cechy pałacu, został wyposażony m.in. w cenne marmurowe schody. W 1930 roku posiadłość przejął zakon Salezjanów. W latach II wojny światowej w pałacu na krótko utworzono obóz przejściowy dla reemigrantów niemieckich z Besarabii oraz Bukowiny. Następnie utworzono obóz dla ludności polskiej pod nazwą Polenlager 82, który z kolei stał się obozem dla dzieci, tzw. Kinderlager. Obecnie w pałacu jest klasztor sióstr Salezjanek, które nabyły go w 1946 roku.
Kościół pw. św. Bartłomieja
Wybudowany w 1851 roku, w stylu neoromańskim, ale prawdopodobnie swoimi początkami sięga XIV wieku, przebudowany w latach 1955–1960, przed wejściem znajduje się sarkofag ze zwłokami Służebniczki Bożej Laury Meozzi.
Kapliczka
Kapliczka zbudowana w 1930 roku na planie sześciokąta foremnego, jest drewniana, polichromowana. Drzwi i okna są zamknięte ostrołukowo i przeszklone, a dach jest sześciopołaciowy, dzwonowy, podbity blachą i zwieńczony kulą z krzyżem. Wewnątrz znajduje się polichromowana rzeźba św. Jana Nepomucena z XVIII wieku oraz tabliczka erekcyjna dawnego fundatora kapliczki – Halacza z XVIII wieku.
Miejsca Pamięci
- Teren klasztorny przy ul. Brzeskiej – pomnik ku czci polskich dzieci zamordowanych przez hitlerowców w obozie w czasie II wojny światowej.
- Cmentarz parafialny – grób zbiorowy wojenny ofiar obozu Polenlager 82 oraz 7 mieszkańców Pogrzebienia i Kornowaca pomordowanych w obozach śmierci w latach 1939–1945.
- Cmentarz przy kościele pw. św. Bartłomieja – mogiła zbiorowa wojenna Anzelma Kraska, Alojzego Kraska, Stanisława Wyciska i nieznanego Francuza – poległych w czasie II wojny światowej.
Wieża widokowa
Wieża widokowa w Pogrzebieniu znajduje się w południowej części wsi i zapewnia widok m.in. na Sudety i Beskidy[1].
Osoby związane z Pogrzebieniem
- Luiza Larisch – córka Alojza, właściciela pałacu w Pogrzebieniu, która w 1815 roku poślubiła znanego niemieckiego poetę romantyzmu – Josepha von Eichendorffa.
- Lucjan Hanzlik – informatyk, laureat programu Ventures Fundacji dla Nauki Polskiej w 2012 roku.
- Johann Nepomuk Nestroy – austriacki dramatopisarz, reżyser, aktor i śpiewak operowy. Jego przodkowie wyemigrowali z Pogrzebienia do Wiednia.
Przypisy
- ↑ Wieża widokowa w Pogrzebieniu, www.polskieszlaki.pl, 11 grudnia 2020 [dostęp 2022-01-30] (pol.).
Bibliografia
- Nouveau traité de géographie, Volume 6, Nouveau traité de géographie, Anton Friedrich Büsching, Anton Friedrich Büsching, P. Gosse jr. D. Pinet, 1772
- Archiv für slavische Philologie, Volume 20, Veröffentlichungen des Instituts für Slawistik, Weidmann., 1812-1898
- Wisła: miesięcznik geograficzno-etnograficzny, (Vol. 19), M. Arcta., 1905
- Rozprawy, Volumes 1-3, Wydawnictwa Łódzkiego Towarzystwa Naukowego – Łódzkie Towarzystwo Naukowe, Zakład im. Ossolińskich, 1954
Linki zewnętrzne
- Strona Gminy Kornowac
- Погребной. knol.google.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-28)].
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of en:Silesian Voivodeship with counties (powiats) and municipalities (gminas). Geographic limits of the map:
- N: 51.1617 N
- S: 49.2956 N
- W: 17.8872 E
- E: 20.0559 E
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Racibórz County with urbanized area highlighted. Geographic limits of the map:
- N: 50.28 N
- S: 49.90 N
- W: 18.03 E
- E: 18.51 E
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
Herb gminy Kornowac
Autor: Przykuta, Licencja: CC-BY-SA-3.0
kościół św. Bartłomieja w Pogrzebieniu, gmina Kornowac