Pogrzybów

Pogrzybów
— wieś —
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Powiat	ostrowski
Gmina	Raszków
Liczba ludności (2011)	331[1]
Strefa numeracyjna	62
Kod pocztowy	63-440
Tablice rejestracyjne	POS
SIMC	0207712
Położenie na mapie gminy Raszków Pogrzybów
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Pogrzybów
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Pogrzybów
Położenie na mapie powiatu ostrowskiego Pogrzybów
51°42′38″N 17°42′34″E/51,710556 17,709444

Pogrzybów – wieś sołecka w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie ostrowskim, w gminie Raszków.

Miejscowość graniczy z miastem Raszków tworząc z nim i z Przybysławicami zwarty zespół miejscowości. Do Pogrzybowa można dojechać z Ostrowa autobusami komunikacji miejskiej.

Historia

Pierwotnie Grzybowo. Wzmiankowany w 1213 roku w związku z nadaniem dóbr klasztorowi w Ołoboku przez Władysława Odonica. W XVI wieku majątek Pogrzybowskich, od 1612 własność Daźdźboga Karnkowskiego, starosty bobrownickiego i odolanowskiego. Karnkowscy byli właścicielami wsi do lat '30 XIX wieku. W czasie Wiosny Ludów krótko stacjonowała tu polska Szkoła Podchorążych. W latach 1861-1894 własność Niemojowskich, później dobra nabyła pruska Komisja Kolonizacyjna. Losy miejscowości są ściśle związane z dziejami sąsiedniego Raszkowa. Przed 1932 rokiem miejscowość położona była w powiecie odolanowskim, w latach 1975-1998 w województwie kaliskim, w latach 1932-1975 i od 1999 w powiecie ostrowskim.

Zabytki

• kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej z lat 1801-1806, klasycystyczny, fundacji dziedzica Rafała Karnkowskiego, z ozdobnym szczytem w fasadzie, wyposażenie wnętrza klasycystyczne, z początków XIX wieku, nad wejściem tablica fundacyjna,
  • mur przykościelny z XIX wieku, z bramą i rzeźbami aniołów,
  • plebania kościoła z 1813 roku,
• klasycystyczny pałac znajdujący się obecnie na terenie sąsiedniej wsi - Przybysławic.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Pogrzybów, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 511 .