Pojezierze Chodzieskie

Pojezierze Chodzieskie
Prowincja	Niż Środkowoeuropejski
Podprowincja	Pojezierza Południowobałtyckie
Makroregion	Pojezierze Wielkopolskie
Mezoregion	Pojezierze Chodzieskie
Powierzchnia • ogółem • w Polsce	1 764 km² 1 764 km²
Zajmowane jednostki administracyjne	Polska: woj. wielkopolskie woj. kujawsko-pomorskie

Pojezierze Chodzieskie (315.53) – mezoregion fizycznogeograficzny w północno-zachodniej Polsce, stanowiący północną część Pojezierza Wielkopolskiego. Region graniczy od północy z Doliną Środkowej Noteci, od zachodu z Kotliną Gorzowską, od południa i południowego wschodu z Pojezierzem Gnieźnieńskim, a od północnego wschodu z Kotliną Toruńską. Pojezierze Chodzieskie leży na pograniczu województw wielkopolskiego i kujawsko-pomorskiego.

Mezoregion jest pojezierzem o licznych niewielkich jeziorach, rozpościerającym się pomiędzy dolinami Noteci i Wełny. Północną część regionu stanowi wysoczyzna morenowa, której glacjotektoniczne spiętrzenie w rejonie Chodzieży dochodzi do 192 m n.p.m. (wzgórze Gontyniec, najwyższy punkt Pojezierza Wielkopolskiego). Na południu regionu występują równiny sandrowe z wytopiskowymi rynnami jezior (m.in. Jezioro Żnińskie Duże). Lasy występują w zachodniej części pojezierza. Mezoregion ma charakter rolniczy, ma także walory turystyczne.

Pojezierze Chodzieskie jest regionem gęsto zaludnionym. Głównymi ośrodkami miejskimi regionu są Wągrowiec, Chodzież, Szamocin, Margonin i Gołańcz, ponadto wsie Budzyń i Ryczywół.

Bibliografia

• J. Kondracki, Geografia regionalna Polski, PWN, Warszawa 2002 (​ISBN 83-01-13897-1​).
• Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, (​ISBN 83-01-12677-9​).