Pojezierze Ełckie
 Selmęt Wielki | |
 | |
| Megaregion | Niż Wschodnioeuropejski |
|---|---|
| Prowincja | |
| Podprowincja | |
| Makroregion | |
| Mezoregion | Pojezierze Ełckie |
| Zajmowane jednostki administracyjne | |
Pojezierze Ełckie (842.86, niem. Lycker Seengebiet) – część składowa Pojezierza Mazurskiego. Ma powierzchnię około 2630 km²[1]. Na północy sąsiaduje z Krainą Węgorapy, na północnym wschodzie ze Wzgórzami Szeskimi i Pojezierzem Zachodniosuwalskim (Wyniesieniem Oleckim), na wschodzie z Równiną Augustowską (Pagórkami Augustowskimi), na południu z Kotliną Biebrzańską i Wysoczyzną Kolneńską, na zachodzie z Równiną Mazurską (Obniżeniem Piskim i Równiną Bemowską) i Krainą Wielkich Jezior Mazurskich (Pojezierzem Orzyskim i Wyniesieniem Pozezdrzańsko-Kożuchowskim). Główne miejscowości regionu to Ełk i Olecko (na granicy z Pojezierzem Zachodniosuwalskim), a także Biała Piska i Rajgród. Większość obszaru leży w granicach powiatu ełckiego, część oleckiego, a fragmenty również augustowskiego, grajewskiego, piskiego, giżyckiego, węgorzewskiego i gołdapskiego.
Południowa granica mezoregionu jest jednocześnie granicą Pojezierza Mazurskiego i w ogóle pasu polskich pojezierzy i obszaru młodoglacjalnego wyznaczonego przez zasięg zlodowacenia północnopolskiego. Wschodnia zaś jest granicą między Pojezierzem Mazurskim w ścisłym znaczeniu a Pojezierzem Litewskim (zwanym w polskich granicach Suwalskim). Granice te w przybliżeniu odpowiadają historycznym granicom Prus, Mazowsza i Suwalszczyzny, a obecnie województw warmińsko-mazurskiego i podlaskiego.
Pojezierze Ełckie dzielone jest na siedem mikroregionów:[2]:
- 842.867 Wzgórza Piłackie (94 km²)
- 842.866 Puszcza Borecka (265 km²)
- 842.865 Pojezierze Łaśmiadzkie (Pojezierze Ełckie Właściwe) (813 km²)
- 842.864 Wyniesienie Bargłowsko-Milewskie (432 km²)
- 842.863 Obniżenie Selmęckie (Pojezierze Rajgrodzkie) (480 km²)
- 842.862 Wzgórza Dybowsko-Wiśniowskie (274 km²)
- 842.861 Wysoczyzna Białej Piskiej (326 km²)
Północna i centralna część Pojezierza Ełckiego włączana jest do tzw. Mazur Garbatych. Jest to obszar pagórkowaty z kilkoma dużymi jeziorami i kompleksami leśnymi[3]. Największe jeziora mezoregionu to Łaśmiady, Łaźno, Jezioro Rajgrodzkie, Selmęt Wielki. Przez centrum obszaru przepływa z północnego zachodu na południowy wschód Ełk, a mniej więcej równolegle do niego Wissa i Lega. Wpadają one do Biebrzy na południowy wschód od pojezierza. Na terenie mezoregionu wyznaczono trzy obszar mające znaczenie dla Wspólnoty: Ostoja Borecka (PLH280016), Murawy na Pojezierzu Ełckim (PLH280041) i Jezioro Woszczelskie (PLH280034) oraz obszar specjalnej ochrony ptaków Puszcza Borecka (PLB280006). Poza tym znajduje się tam kilka rezerwatów przyrody (Ostoja Bobrów Bartosze, Borki, Lipowy Jar, Mazury, Piłackie Wzgórza) i obszarów chronionego krajobrazu (Pojezierze Ełckie, Jeziora Rajgrodzkie, Pojezierze Rajgrodzkie, Puszczy Boreckiej, Jezior Oleckich, Doliny Legi, Wzgórz Dybowskich oraz fragmenty innych OChK).
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mazury Wschodnie (pol.). Mazurskie vademecum turysty. [dostęp 2012-02-17].
- ↑ Województwo suwalskie: studia i materiały 1. Andrzej Stasiak. Białystok: Ośrodek Badań Naukowych w Białymstoku, 1985, s. 172.
- ↑ Mazury Garbate (pol.). PuszczaBorecka.pl. [dostęp 2012-02-17]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-10-20)].
Media użyte na tej stronie
Autor: Zbychowiec, Licencja: CC BY 3.0
Jezioro Selmęt Wielki na Pojezierzu Mazurskim. Widok ze wsi Sordachy.
Autor: Qqerim, Licencja: CC BY-SA 4.0
Physico-geographical regionalization of Poland
Mezoregion 842.86 Ełk Lakeland
Regionalizacja fizycznogeograficzna Polski