Pokój na wyspie Salin
Pokój na wyspie Salin, pokój (układ, traktat) saliński – traktat pokojowy zawarty pomiędzy wielkim księciem litewskim Witoldem z jednej strony, a wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego Konradem von Jungingenem z drugiej strony. Tekst umowy, uzgodniony 24 kwietnia 1398 roku w Grodnie, podpisano uroczyście 12 października tego samego roku na wyspie Salin na Niemnie albo Dubissie[1].
Zgodnie z układem Witold ustępował Krzyżakom Żmudź po Niewiażę i połowę Jaćwieży (Sudowii), zaś Zakon obiecał nie wspomagać Świdrygiełły w walkach z Witoldem. Wyznaczono też strefy wpływów: Witold miał pomóc Zakonowi w wojnie przeciw Pskowi, rycerze zakonni mieli zaś wspomóc wojska Witolda w wojnach z Nowogrodem Wielkim i wyprawie przeciw Złotej Ordzie, która nastąpiła w następnym roku.
Niemiecki kronikarz Johann von Poslig zapisał, że bojarzy proklamowali wówczas Witolda swym królem (eynen Koning), jednak wzmianka ta budzi wątpliwości, bo ustanowienie monarchii nie należało do kompetencji bojarów. Oznaczać to może, że chodziło tu o obwołanie Witolda wielkim księciem, ponieważ do tej pory Witold był zaledwie namiestnikiem polskiego króla. Potwierdza tę interpretację fakt, że proklamacja bojarów nie wywołała żadnego echa w źródłach poza Posligiem.
Witold wywiązał się ze swoich obowiązków sojuszniczych wobec Krzyżaków, wydatnie pomagając tłumić bunty Żmudzinów. Krzyżacy wsparli militarnie litewsko-polską wyprawę Witolda przeciw Złotej Ordzie w 1399 roku. Jednak klęska Witolda 12 lub 16[2] sierpnia w bitwie nad Worsklą spowodowały, że Witold nie mógł prowadzić ekspansji na wschód, wobec tego sojusz z Zakonem stał się niepotrzebny. W konsekwencji Witold znowu spróbował zbliżyć się z Polską, czego efektem była unia wileńsko-radomska[3]. Z kolei powstania żmudzkie sprowokowały zerwanie chwilowego sojuszu i kolejną wyprawę Zakonu na Litwę.
Układ został potwierdzony przez pokój w Raciążku.
Przypisy
- ↑ Salin, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 215.
- ↑ Anna Supruniuk, Wojewoda płocki Abraham Socha. Przyczynek do genealogii Nałęczów mazowieckich, [w:] Anna Supruniuk, Szkice o rycerstwie mazowieckim XIV/XV wieku, Toruń 2008, s. 7-8, ISBN 978-83-89376-69-5.
- ↑ Henryk Łowmiański, Polityka Jagiellonów, s. 68.
Bibliografia
- Karol Szajnocha, Jadwiga i Jagiełło 1374-1413. Opowiadanie historyczne, Tom IV, Lwów 1861.
Media użyte na tej stronie
Autor: S. Bollmann, Licencja: CC BY-SA 3.0
Map of the monastic state of the Teutonic Knights, from 1260 until 1410