Pokój toruński (1411)

Ten artykuł od 2020-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła, najlepiej w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pokój toruński 1411

Henryk von Plauen, wielki mistrz zakonu krzyżackiego, zawiera pokój z Władysławem Jagiełłą, królem polskim i Witoldem, wielkim księciem litewskim, Archiwum Główne Akt Dawnych
Data	1 lutego 1411
Miejsce	Kępa Bazarowa w Toruniu
Przyczyna	wielka wojna z zakonem krzyżackim
Strony traktatu
Korona Królestwa Polskiego  Wielkie Księstwo Litewskie  Zakon krzyżacki
Przywódcy
Władysław II Jagiełło Witold Kiejstutowicz Heinrich von Plauen

Ruiny zamku w Złotorii, w pobliżu którego wymieniono opieczętowane dokumenty pokoju

Pokój toruński – traktat pokojowy zawarty 1 lutego 1411 na wiślanej wyspie Kępa Bazarowa w Toruniu, między Polską i Litwą a Krzyżakami, kończący tzw. wielką wojnę z lat 1409–1411.

Postanowienia:

• Królestwo Polskie odzyskało ziemię dobrzyńską z zamkami w Złotorii i Bobrownikach.
• Zakon krzyżacki zrezygnował ze Żmudzi na okres życia Władysława Jagiełły i Witolda.
• Księstwo Mazowieckie odzyskało Zawkrze.
• Toruń, po pięciomiesięcznej przynależności do Polski, na mocy traktatu przeszedł ponownie pod panowanie Krzyżaków, podobnie jak cała ziemia chełmińska.
• Obie strony postanowiły też, że kupcy obu państw mogą swobodnie i bez przeszkód, według dawnych zwyczajów, używać dróg wodnych i lądowych.
• Zakon krzyżacki jako odszkodowanie i za wykup jeńców zobowiązał się zapłacić 10 milionów groszy czeskich.
• Kwestia Santoka i Drezdenka miały być poddane sądowi arbitrażowemu.
• Ziemie, miasta i zamki zdobyte przez obie strony wrócą pod poprzednią władzę, a poddani zakonu, składający w czasie wojny przysięgę na wierność królowi polskiemu, zostali z niej zwolnieni.

Uroczystego zaprzysiężenia i opieczętowania traktatu dokonał Władysław Jagiełło i Witold ze strony polskiej i litewskiej, a następnie wielki mistrz zakonu krzyżackiego Heinrich von Plauen. Do wymiany w pełni opieczętowanych dokumentów pokoju doszło w maju 1411 roku w pobliżu zamku w Złotorii nad Drwęcą.

Pomimo niewielkich nabytków na rzecz Polski, I Pokój toruński miał wielkie znaczenie dla pozycji Jagiełły na arenie międzynarodowej, ponieważ w jego konsekwencji w marcu 1412 roku Zygmunt Luksemburski z Jagiełłą podpisali w Lubowli traktat pokojowy, który usankcjonował Jagiełłę jako władcę chrześcijańskiego i w wyniku którego przestawał obowiązywać okrążający Polskę sojusz krzyżacko-węgierski. Następnie Zygmunt wydał w sierpniu korzystny dla Polski wyrok w sporze z Krzyżakami oraz wymógł na nich wypłatę odszkodowania zapisanego w pokoju toruńskim. Z odszkodowania tego 37 tys. kop czeskich pożyczył od Polski pod tzw. Zastaw spiski, który pozostał pod kontrolą Polski do końca XVIII wieku.

W konflikcie z Krzyżakami I pokój toruński nie doprowadził do trwałego pokoju między państwem krzyżackim a Koroną i Wielkim Księstwem i już w 1414 roku wybuchła nowa wojna (wojna głodowa).

Zobacz też

• pokój toruński (1466)
• stosunki polsko-krzyżackie
• pokój w Lubowli

Linki zewnętrzne

• Pierwszy Pokój Toruński