Pokój w Bazylei (5 kwietnia 1795)
Pokój bazylejski – traktat pokojowy zawarty 5 kwietnia 1795 pomiędzy Francją i Prusami.
Fryderyk Wilhelm II Pruski, bardziej zainteresowany III rozbiorem Polski, wycofał się z koalicji antyrewolucyjnej, prowadzonej przez arcyksięcia Leopolda. Prusy zobowiązały się do porzucenia swoich posiadłości na zachodnim brzegu Renu. W zamian za to Francja oddała Prusom swoje nikłe zdobycze na wschód od tej rzeki.
Francja kapitalizowała w ten sposób swoje poparcie dla powstania kościuszkowskiego, udzielane wcześniej przez Dyrektoriat.
Francję reprezentował Franciszek Maria, markiz Barthélemy, a Prusy Karl August von Hardenberg.
Po wycofaniu się Prus z sojuszu antyrewolucyjnego, Hiszpania zawarła z Francją pokój w Bazylei 22 lipca 1795[1][2].
Przypisy
- ↑ Tadeusz Miłkowski, Paweł Machcewicz: Historia Hiszpanii. Wrocław: Ossolineum, 2002, s. 225–226. ISBN 83-04-04629-6.
- ↑ Julio Valdeón Baruque, Antonio Domínguez Ortiz, Manuel Tuñón de Lara: Historia Hiszpanii. Kraków: Universitas, 1997, s. 348. ISBN 978-83-242-0796-1.
Linki zewnętrzne
- Chronologia Rewolucji. diplomatie.gouv.fr. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-07-09)]. na stronie MSZ Francji (fr.).